Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: go (1553)

Wystąpienia 261-280 z 524

Łk 6,17 A szczedwszy z nimi na dół, stanął na mieścu polnem, i tłuszcza uczniow jego, i wielkie ludu zgromadzęnié, ze wszystkiej żydowskiéj, i [z] Hijerusalem i z [kraju] Tyru i Sidonu, morzowi przyległe(go), ktorzy byli przyszli, aby go słuchali, i aby byli od niemocy swoich uzdrowieni,

Łk 6,19 I wszystka rzészá, *pragnęła] dotknąć się go, Bo moc wychodziła od niego, I wszystki uzdráwiała.

Łk 6,48 Podobny jest człowiekowi dom budującemu, ktory głęboko wykopáł, i fundamént na *skale] założył, A gdy powódź przyszła, obyła się rzeka o on to dom, a nie mogła go poruszyć, Bo jest ugrontowán na skale,

Łk 7,3 A gdy usłyszał o Jesusie, posłáł do niego starszé żydowskie, prosząc go, aby przyszedwszy zachowáł sługę jego,

Łk 7,4 A oni przyszedwszy do Jesusa, *przyjmie go prosili, rzeknąc ♣ Godzieńej jest, *abyś to dlá niego uczynił,]

Łk 7,15 A umarły podnioswszy się usiádł, i począł mowić, I dáł go [Jesus] matce jego,

Łk 7,36 A niektory z Phariseuszow prosił go aby jádł z nim, I wszedwszy w dóm Phariseuszow B usiadł k stołu,

Łk 7,39 A Phariseusz ktory go był wezwáł, ujrzáwszy [to] rzekł sám w sobie, Ten by był prorokiem, wżdyć by wiedział, ktorá jaka niewiasta [jest] ktora się go dotyká, że jest grzészną,

Łk 7,42 A gdy oni nie mieli [skąd] oddać, darowáł [to] obiema, Ktoryż tedy z nich (powiedz [mi) więcyj go miłować będzie,

Łk 8,9 A uczniowie je(go) pytali go ♣ Co by to za podobieństwo było,

Łk 8,24 A przystąpiwszy obudzili go, rzeknąc, Mistrzu, Mistrzu, Ginęmyć, A on ocuciwszy się, zgromił wiatr i nawałność wody *zaczem ony] przestały i cichość sie zstała,

Łk 8,25 Gdzie téż rzekł im Gdzież jest wiara wasza? Oni zaś zlękwszy się, dziwowali się: mowiąc jeden ku drugiemu, Któż to wżdy jest? że i wiatrum rozkazuje, i wodzie a słuchają go.

Łk 8,29 Abowięm rozkazowáł duchowi nieczystę(mu) wyniść od człowieka, Bo go przez wielé czasow popadáł, i był wiązán łańcuchami, i pętami *strzeżon], potargáwszy *okowy] bywał pędzon od szatana na pustyni<ę>.

Łk 8,30 Gdzie téż Jesus spytáł go rzeknąc, ktoréć imię? A on powiedziáł, ćmia, a to iż weń było szatanów wielé weszło,

Łk 8,31 *ktorzy téż] prosili (go) aby im pość *w przepaść] nie rozkázáł,

Łk 8,32 A [iż] tam była wielká trzoda *świni] ktoré się na gorze pasły, téż go prosili, aby im w nie dopuścił wniść, A on im dopuścił,

Łk 8,37 I prosiło go wszystko zebranié okolicznego kraju Gadarenów, aby poszedł od nich, Bo byli wielką bojaźnią trzymani a on wsiadwszy w łódź wrócił się [nazád]

Łk 8,38 Abowiem on to człowiek od ktorégo wyszli szatanowie, prosił go aby przy niem był, ale go Jesus puścił [od siebie] rzeknąc,