Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 17,24 Ojcze, ci ktoreś mi dał, chcę, áby gdziem ja jest, i oni byli ze mną: áby oglądáli chwałę moję, ktorąś mi dał: ábowiemeś mię umiłował przed záłożenim świátá.

Jn 18,14 A Kájphasz był on ktory Żydom rádził; Że pożyteczno jest áby jeden człowiek umárł zá lud.

Jn 18,28 Prowádzili tedy Jesusá od Kájphaszá ná ratusz. A było ráno: i sámi nie weszli ná ratusz, áby się nie zmázáli, ále iżby pożywáli Páschy.

Jn 19,12 Odtądże Piłat stárał się, áby go wolnym uczynił. Lecz Żydowie wołáli mowiąc: Jeśli tego wypuścisz; nie jesteś przyjaciel Cesárski. Káżdy co się czyni krolem, sprzeciwia się Cesárzowi.

Jn 19,28 Potymże widząc Jesus iż się już wszytko wykonáło, áby się ziściło pismo, rzekł; Prágnę.

Jn 19,31 Żydowie tedy (ponieważ był dzień Przygotowánia) áby ná szábát nie zostáły ciáłá ná krzyżu (ábowiem był wielki on dzień szábátu) prosili Piłatá, áby połamano goleni ich, á zjęto je.

Jn 19,36 Abowiem się to zstáło áby się wypełniło pismo: Kości nie złamiecie z niego.

Jn 20,9 Abowiem jeszcze nie rozumieli pismá, iż potrzebá było áby on wstał z martwych. $

Jn 21,22 Powiedział mu Jesus: Ták chcę áby ten został áż przyjdę, co tobie do tego? ty podź zá mną.

Mt 20,0 Rozdział XX. 1. Podobieństwo o robotnikách w winnicy. 18. Mękę swą uczniom opowieda. 20. Prośbá żony Zebedeuszowej zá synmi swemi. 28. Christus przyszedł áby nam służył, i umárł zá nas. 30. Dwá ślepi uzdrowieni.

Mt 28,0 Rozdział XXVIII. 1. Niewiásty idą do grobu. 2 i 6. Anioł opowiáda Páńskie zmartwychwstánie. 9. Ukazał się niewiástom. 11. Stroże przenájęci, áby nie wyznawáli Páńskiego zmartwychwstánia. 17. Uczniowie w Gálilejej pokłon czynią Pánu Christusowi. 19. Posyła Apostoły, áby uczyli i kazáli: i obiecuje być z nimi do skończenia świátá.

Mk 13,0 Rozdział XIII. 2. Opowieda zburzenie Jerosolimskie. 6. I znáki ktore uprzedzić miáły. Zwodziciele. 9. Prześládowánie. 10. Opowiedánie Ewánjelijej u wszech narodow. 14. Obrzydłość spustoszenia. 21. Fałszywi prorocy Christusá po kąciech ukázują. 26. Przyszcie ná sąd P(ana) Jesusowo. 33. Nápomina wszytkich, áby czuli i modlili się.

Łk 4,0 Rozdział IIII. 1. Christus ná puszczy kuszon od Szátáná. 16. W bożnicy w Názárecie czyta proroctwo Isájaszowe. 21. Ukázując, iż się w nim wypełniło. 24. Żaden prorok nie jest przyjęmny w ojczyznie swej. 29. Przetoż i P Jesus był wyrzucon od swych. 31. Uczy w Káphárnaumie. 33. Opętánego leczy. 38. I świekrę Piotrowę. 40. I wiele inszych niemocnych. 41. Dyjabłom zákázuje áby go nie wyznawáli. 43. Christus ná co posłan.

Łk 22,0 Rozdział XXII. 3. Judasz od szátáná poduszczony przedáje Christusá. 8. Każe Pan Jesus gotowáć wieczerzą ostáteczną. 19. Chleb w ciáło, á wino w krew swoję przemieniwszy, dáje uczniom swoim, i tákież im czynić rozkázuje. 24. Uczniowie się o przełożeństwie spieráją. 31. Pan się zá Piotrá modlił, áby nie ustáłá wiárá jego. 39. Modli się ná gorze Oliwnej. 43. Anioł go cieszy. 44. Poci się krwáwym potem. 47. Judasz go pocáłowániem wydáje. 50. Ucho Máłkuszowi ucięte leczy. 56. Piotr się przy Christusá. 63. Szydzą z Christusá i biją go. 70. Wyznawa się być Synem Bożym.

Jn 10,0 Rozdział X. 1. Christus opisując práwego pásterzá i najemniká. 7. Zowie się drzwiámi owczárnie. 11. I dobrym pásterzem. 16. Ktory i drugie owce miał przywieść do tejże owczárnie. 17. Kłádzie duszę swoję áby ją zásię wziął. 19. Żydowie się oń wádzą. 24. Pytáją go jeśli jest Christusem. 25. Ná co odpowiedájąc, ukázuje z uczynkow, iż on jedno jest z Ojcem. 31. Dlaczego Żydzi chcą go kámionowáć. 33. Iż się czynił Bogiem. 34. A on im pokázuje z pismá, że to nie jest bluźnierstwo. 37. Z uczynkow chce być poznan.

Jn 13,0 Rozdział XIII. 2. Jesus po wieczerzy umywa nogi uczniow swoich. 8. Piotr się z przodku zbrania. 12. Pan ich swym przykłádem nápomina, áby tákież czynili. 18. i 21. Opowiáda zdrádę Judaszowę: 26. i Janowi go sztuczką chlebá pokázuje. 31. Po ktorego wyściu, mowi o swoim uwielbieniu. 34. I dáje im przykazánie nowe o miłości. 38. A Piotrowi opowieda, że się go trzykroć záprzy.

Jn 15,0 Rozdział XV. 1. Pan jest winne drzewko, Ociec jego winiarz. 2. i 6. Ktory płodne látorośli ochędaża, á niepłodne odcina, i do ogniá miece. 4. Christus nam każe mieszkáć w sobie. 5. Bez ktorego nic nie możemy. 12. i 17. Przykazánie Páná Christusowe o miłości społecznej często powtorzone. 14. Apostołowie przyjaciele Páná Christusowi, ktorym oznajmił swoje tájemnice. 16. I wybrał je, áby owoc trwájący przynieśli. 18. Ktorych utwierdza przeciw nienawiści świeckiej i prześládowániu. 22. Żydowie nie máją wymowki z grzechu swego. 26. Obiecuje im pocieszycielá Duchá świętego.