Słowo: im (1577) 
Wystąpienia 261-280 z 453
Łk 18,29 A on im powiedział, Amen powiedam wam, iż niemasz żadnego ktoryby opuścił dom, ábo rodzice, ábo brácia, ábo syna, ábo dzieci, dla krolestwa Bożego
Łk 19,13 I przyzwawszy dziesiąci służebnikow swych, dał im dziesięć grzywien, i rzekł do nich, kupczciesz áż przyjdą.
Łk 19,32 A odszedszy ci ktorzy byli posłáni, znaleźli jáko im powiedział.
Łk 19,40 A odpowiedájąc rzekł im, Powiedam wam, iż jeśliby ci milczeli, wnet kámienie záwołáją.
Łk 19,46 Mowiąc im, nápisano jest, Dom moj dom modlitwy [jest,] á wyście ji uczynili jáskinią zbojcow.
Łk 20,8 A Jezus im powiedział, ani ja wam powiem ktora zwierzchnością to czynię.
Łk 20,15 I wyrzuciwszy go z winnice zámordowáli. Cosz im tedy uczyni Pan onej winnice?
Łk 20,25 A on im powiedział, oddajciesz tedy co jest Cesárskiego Cesarzowi, á co Bożego Bogu.
Łk 20,34 A odpowiedziawszy rzekł im Jezus, synowie tego wieku żenią się, i zá mąż wydawáją:
Łk 21,4 Abowiem wszyscy ci z te(go) co im zbywáło wrzucili do dárow Bożych: á tá z niedostátku swego, wszytkie żywność ktora miáłá włożyłá.
Łk 21,10 Tedy im mowił, powstánieć narod przeciw narodowi, i krolestwo przeciw krolestwu.
Łk 21,29 I powiedział im podobieństwo, pojźrzycież ná figę i ná wszytkie drzewá:
Łk 22,4 A odszedszy zmowił się z przedniejszymi ofiárowniki i z rotmistrzámi jákoby go im wydał.
Łk 22,6 I zezwolił ná to: i szukał sposobnego czásu jákoby go im wydał bez tłumu.
Łk 22,10 A on im rzekł, Oto, gdy wy wnidziecie do miástá, zajdzie wam człowiek niosąc dzban wody: idźciesz zá nim do domu w ktory wnidzie:
Łk 22,13 A odszedszy nálezli jáko im powiedział: i zgotowáli Páschę.
Łk 22,19 A wziąwszy chleb, podziękowawszy łámał: i dawał im mowiąc, to jest ciáło moje ktore się zá was dawa: to czyńcie ná wspominánie moje.
Łk 22,25 A on im rzekł, Krolowie narodow pánująć nád nimi: á ktorzy nád nimi zwierzchności używáją, zowią je dobrodziejmi.
Łk 22,35 I rzekł im, gdym was posyłał bez mieszká i sumek † i botow †, zali wam czego nie dostáwało? á oni rzekli, nic.
Łk 22,36 Rzekł im tedy, ále teraz, kto ma mieszek, niechże go weźmie, także i sumki, á kto nie ma † niech † przeda płaszcz swoj á kupi miecz.
