Słowo: im (1570) 
Wystąpienia 261-280 z 401
Łk 18,16 Záś Jezus przyzwawszy ich, rzekł: puście dziatki przyść ku mnie, a nie brońcie im. Bo tákich jest krolestwo Boże.
Łk 18,29 On záś rzekł im: Prawdziwie mowię wam, iż nikogo niemász kto opuścił dom, albo rodzice, álbo brácią, álbo żonę, álbo dzieci, dla krolestwá Bożego,
Łk 19,13 Wezwawszy záś dziesiąci niewolnikow swoich, dał im dziesięć grzywien, i rzekł k nim: Kupczcie áż przyjdę.
Łk 19,32 Szedszy záś posłáni, naleźli jáko im rzekł.
Łk 19,40 A odpowiedájąc rzekł im: Mowię wam, iż jeśliby ci milczeli, kámienie krzykną.
Łk 19,46 Mowiąc im: Nápisano, dom moj, dom modlitwy jest, wy záś uczyniliście go jáskinią zbojcow.
Łk 20,8 A Jezus rzekł im: ani ja powiem wam, w ktorej władzy to czynię.
Łk 20,15 I wyrzuciwszy go wen z winnice zábili. Co przeto uczyni im pan winnice?
Łk 20,25 On záś rzekł im: oddajcie przeto Cesárskie Cesárzowi, á Boskie Bogu.
Łk 20,34 A odpowiedájąc rzekł im Jezus. Synowie tego wieku żenią się i (za mąż) wydáwają.
Łk 21,10 Tedy mowił im: Powstánie narod ná narod. I krolestwo ná krolestwo,
Łk 21,29 I rzekł im podobieństwo: Obáczcie figę i wszytki drzewá.
Łk 22,4 I szedszy zmowił się z árcyofiárowniki i z urzędniki, jákoby go im wydáł.
Łk 22,10 On záś rzekł im: Oto wchodzącym wam do miástá, zajdzie wam człowiek dzban wody niosąc, idzcie zá nim do domu do ktorego wnidzie.
Łk 22,13 Poszedszy záś nálezli jáko im rzekł, i nágotowáli páschę
Łk 22,19 A wziąwszy chleb, podziękowawszy połamał, i dał im mowiąc: To jest ciáło moje, zá was dájące się: To czyńcie ná moje wspominánie.
Łk 22,25 On záś rzekł im: Krolowie narodow pánują nád nimi, á władájące imi dobrodziejmi zowią.
Łk 22,35 I rzekł im: Gdym was posłał bez mieszká, i tájstry, i botow, nie dostawáło li wam czego? Oni záś rzekli: Niczego.
Łk 22,36 Rzekł im przeto: Ale teras kto ma mieszek niech wezmie. Potemuż i tájstrę: á kto nie ma, niech przeda płaszcz swoj, á niech kupi miecz.
Łk 22,38 Oni záś rzekli: Pánie, owo dwá mieczá tu. On záś rzekł im: Dosyć jest.
