Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 11,37 A niektorzy z nich mowili: Nie mogł że ten ktory otworzył oczy ślepo národzonego, uczynić, żeby ten był nie umarł?

Jn 11,39 I rzekł Jezus: Zdymcie ten kámień. Rzekłá mu Martá, siostrá onego ktory był zmárł: Pánie, jużci śmierdzi, boć już czterzy dni w grobie leży.

Jn 11,44 I nátychmiast wyszedł, ten ktory był umárł, będąc związány i ná ręku i ná nogách chustkámi pogrzebnemi, i twarz też jego byłá chustką związáná. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, á dopuście mu wolnie ić.

Jn 11,47 Zebráli tedy Biskupowie i Fáryzeuszowie rádę, i mowili: Coż czynimy? że oto ten człowiek wiele cud czyni.

Jn 11,56 Szukáli tedy Jezusá, i rozmawiáli społecznie, stojąc w kościele: Co rozumiecie, czemu nie przyszedł ná ten dzień święty? A dáli byli Biskupowie i fáryzeuszowie mándat, iż jeśliby kto obaczył gdzie by był, áby oznajmił, żeby go pojmáli.

Jn 12,30 Ale odpowiedział Jezus, i rzekł: Nie dla mnieć ten głos przyszedł, ále dla was.

Jn 12,49 Bom ja sam od siebie nie mowił, ále ten ktory mie posłał ociec, ten mi dał poruczeństwo, co bym miał powiádáć, i co mowić.

Jn 13,16 Záprawdę, záprawdę powiádam wam: Nie jestci sługá więtszy nád páná swego, áni Apostoł więtszy niżli ten co go posłał.

Jn 13,20 Záprawdę, záprawdę powiádam wam: Kto przyjmuje gdy kogo poślę, ten mnie przyjmuje: á kto mnie przyjmuje, przyjmuje onego ktory mnie posłał.

Jn 13,26 Odpowiedział Jezus: Ten jest ktoremu ja zamaczány chleb podam. A potym rozmoczywszy chleb podał Judaszowi Simonowemu Iskáryjocie.

Jn 14,21 Kto ma przykázania moje, á zachowywa je: ten jest ktory mię miłuje, á kto mie miłuje, będzie go miłował ociec moj: i ja go będę miłował, i objáwię sie mu.

Jn 14,26 Ale pocieszyciel Duch święty ktore(go) ześle ociec w imię moje, ten was náuczy wszytkie(go), i przypomni wam wszytkie rzeczy, ktore wam kolwiek powiem.

Jn 15,5 Ja jestem winna mácicá, á wy látorośli Kto mieszka we mnie, á ja w nim, ten przynosi owocu wiele: bo beze mnie nic nie możecie czynić.

Jn 16,26 W ten tám dzień będziecie prosić w imię moje: á nie mowięć wam, że ja ojcá będę prosił zá was,

Jn 17,3 A ten jest żywot wieczny, áby cie poználi sámego Bogá prawdziwego, i ktoregoś posłał Jezusá Chrystusá.

Jn 18,15 Szedł też (sobie) zá Jezusem Simon Piotr, i drugi zwolennik. A ten zwolennik był znájomy Biskupowi, i wszedł z Jezusem do dworu Biskupiego.

Jn 18,30 Odpowiedzieli i rzekli mu: By-ć ten nie był złoczyńcą, nie wydalibyśmyć go tobie.

Jn 18,39 Ale jest ten zwyczaj u was, żebym wam jednego wypuścił ná wielkąnoc. Chcecież tedy, że wam wypuszczę Krola Żydowskiego?