Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 22,3 I posłał służebniki swoje wzywáć wezwánych ná wesele: á niechcieli przyśc.

Mt 22,5 A oni zániedbawszy, odeszli? jeden do swej rolej, á drugi do kupiectwá swego.

Mt 22,9 A przeto idźcie ná rostánie drog, á ilebyście ich náleźli wzowcie ná wesele.

Mt 22,12 I rzekł mu, towárzyszu jákoś tu wszedł nie májąc odzienia wesela? á on zámilknął.

Mt 22,16 I posłáli mu ucznie swoje z Herodjany, mowiąc, náuczycieli, wiemy iżeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, á niedbasz ni nákogo, ábowiem nie pátrzasz ná osobę ludzką.

Mt 22,19 Pokáżcie mi monetę czynszową: á oni mu przyniesli grosz.

Mt 22,21 Rzekli mu, Cesárski, tedy powiedział im, przeto oddawajcie Cesárzowi, co Cesárskiego, á Bogu co jest Bożego.

Mt 22,22 A usłyszawszy, dziwowáli się: á opuściwszy go odeszli.

Mt 22,25 A było siedm bráciej u nas, á pierwszy ożeniwszy się umárł, á gdy nie miał nasienia, zostáwił żonę swoję brátu swemu.

Mt 23,3 Wszystko tedy co wam roskażą záchowywáć, záchowywajcie i czyńcie: ále wedle uczynkow ich nie czyńcie. Abowiem mowią, á nie czynią.

Mt 23,4 Bo wiążą brzemioná cięszkie i trudne ku noszeniu, i kłádą ná rámioná ludzkie: á pálcem swym niechc a ich ruszyć.

Mt 23,7 A w rynkach pozdrowiánia, á iżby je ludzkie zwáli Rábbi, Rábbi.

Mt 23,8 Ale wy nie dajcie się zwáć Rabbi: ábowiem jeden jest náuczyciel wász Christus: á wy wszyscy jesteście brácią.

Mt 23,12 A ktoby się kolwiek wywyższał, będzie uniżon: á ktoby się uniżał, będzie wywyższon.

Mt 23,14 Biádá wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż wyjadacie domy wdow, á to pod pokrywką długiego modlenia, dlatego weźmiecie obfitsze potępienie.

Mt 23,15 Biádá wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż obchodzicie morze i ziemię, [ábyście uczynili] jednego nowowierniká: á gdy się stánie, czynicie go synem Geenny dwákroć więcej niż wy sámi jesteście.

Mt 23,16 Biáda wam wodzowie ślepi, ktorzy powiedacie, Ktoby przysiągł ná kościoł, nic nie jest: á ktoby przysiągł ná złoto kościelne, jest winien.

Mt 23,18 A ktoby przysiągł ná ołtarz, nic nie jest: á ktoby przysiągł ná dar ktory jest ná nim, winien jest.

Mt 23,23 Biáda wam uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie obłudni, iż dawacie dziesięcinę z miętki i kopru i z kminu, á opuszczácie poważniejsze rzeczy zakonne, sąd i miłodzierdzie, i wiárę: tyć potrzebá było czynić, á onych nie opuszczáć.