Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 11,27 I przyszli zásię do Jerozolimy, á gdy się on przechadzał w kościele, przyszli k niemu árcyofiárownicy i w piśmie uczeni i stárszy:

Mk 12,7 Oni záś robotnicy rzekli miedzy sobą, Ten jest dziedzic, przydźcie zábijmy go, á násze będzie dziedzictwo.

Mk 12,11 Od Paná się to stáło, á jest dziwno w oczach nászych.

Mk 12,19 I pytáli go mowiąc, uczycielu, Mojżesz nam nápisał, jesli by czyj brát umárł i zostáwił żonę, á dzieci by nie zostawił, áby wziął brát jego żonę jego, i wzbudził nasienie brátu swemu.

Mk 12,20 Siedm bráciej było, á pierwszy pojąwszy żonę, umárł nie zostáwiwszy nasienia.

Mk 12,32 I rzekł mu w piśmie uczony, Dobrze Uczycielu w prawdzie rzekłeś, iż jeden jest Bog, á nadeń nie mász innego:

Mk 12,37 Sam przeto Dawid powieda go (być) Pánem, á jákoś synem jego jest? á wielka tłuszcza rádá go słucháłá:

Mk 12,41 A gdy Jezus siedział przeciw skárbnicy, pátrzał jako tłuszcza miotáłá pieniądze do skárbu, á mnodzy bogáci miotáli wiele.

Mk 13,4 Powiedz nam, kidy te (rzeczy) będą, á co (zá znák jest kiedy się to wszytko m skończyć?

Mk 13,8 Powstánie bo narod ná narod, á krolestwo ná krolestwo, i będą trzęsienia (ziemie) po miejscach i będą głody i zámieszánia, początki to boleści.

Mk 13,12 A wyda brát brátá ná śmierć, á ociec dziecię, i powstáną dzieci przeciw rodzicom, i będą je zábijáć:

Mk 13,24 Ale w ony dni po uciśnieniu onym, słońce záćmi się, á miesiąc nie da jásności swojej.

Mk 13,28 Od figi záś náuczcie się podobieństwá, gdy już gáłązká jej będzie młoda, á wypuszcza listki, znacie iż blisko jest láto.

Mk 13,34 Jáko człowiek idąc (precz) zostáwiwszy dom swoj, i dawszy władzą niewolnikom swym, i káżdemu robotę swą, á wrotnemu rozkazał áby czuł.

Mk 14,3 A gdy był w Bethánij, w domu Symoná trędowátego, gdy siedział, przyszłá niewiástá májąc álábástr olejku szpikanárdowego bárzo drogiego, á przebiwszy alábástr wylałá jemu na głowę.

Mk 14,13 I posłał dwu uczniow swych, i rzekł im, Idźcie do miástá, á potka się z wámi człowiek dzban wody niosąc, idźcie zá nim.

Mk 14,27 I rzekł im Jezus wszyscy się orázicie we mnie tej nocy: Bo nápisano, uderzę Pásterzá, á ozproszą się owce.

Mk 14,34 I mowił im, smutna jest duszá mojá áż ná śmierć, zostańcie tu á cujcie.

Mk 14,38 Czujcie á modlcie się, byście nie weszli w pokuszenie, ácz ci duch prędki, ále ciáło niemocne.