Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 18,1 Onejże godziny przystąpili zwolennicy do Jezusá mowiąc: Coć sie zda kto jest więtszym á zacniejszym w Krolestwie niebieskim?

Mt 18,3 Zápráwdę powiadam wam, jeśli sie nie náwrocicie, á nie stániecie sie jáko máłe dziatki, nie wnidziecie do krolestwá niebieskiego.

Mt 18,7 Biádá świátu dla zgorszenia. Aczkolwie to być musi áby przychodziło pogorszenie: á wszákoż biáda temu człowiekowi przez kogo pogorszenie przychodzi.

Mt 18,8 Ale jeśli cię więc ręká twojá álbo nogá twojá pogarsza, odetni ją zárzućże precz od siebie, bo lepiej tobie mdło á chromo wniść do żywotá, niż z obiemá rękomá, álbo z obiemá nogámi być odesłánym do ogniá wiecznego.

Mt 18,9 Jeśliby cie też oko twe gorszyło, wyłup je á zarzuć precz od siebie: Bo lepiejci tobie o jednym oku wniść do żywotá (wiecznego) niż májąc obie oczy odesłánym być do ogniá wiecznego.

Mt 18,12 Co sie wam zda? Gdzie by kto miał sto owiec, á obłądziłáby jedná z nich: izaż nie opuszcza dziewiącidziesiąt i dziewięć ná gorach, á idzie szukáć onej co zábłądziłá?

Mt 18,19 Záś też powiádam, iż jeśli sie z was dwá zezwolą á zgodzą ná ziemi: kożda rzecz o ktorąkolwie jácy będą prosili, otrzymáją od ojcá mego ktory w niebie jest.

Mt 18,20 Abowiem gdzie sie dwá álbo trzej zejdą á zgromádzą w imię moje, tám ja jestem w pośrzodku ich:

Mt 18,21 Tedy przystąpiwszy sie Piotr do niego, rzekł: Panie ile_kroć zgrzeszy przeciwko mnie brát moj, á mam mu odpuścić? czyli áż do siedmi rázow?

Mt 18,25 A gdy nie miał skąd by to był zápłáćił, kazał go Pan jego záprzedáć, i z żoną i z syny jego, i ze wszystkim co miał, á zápłácić sobie dług swoj.

Mt 18,26 A on sługá upadwszy przed nim prosił go, mowiąc: Miej cierpliwość náde mną, á ja tobie to wszystko wypłácę.

Mt 18,29 A upadszy on towárzysz je(go) prosił go, mowiąc: miej náde mną ćierpliwość á ja wszystko to wypłácę tobie.

Mt 18,31 Widząc to oni spolni słudzy Páná onego co sie działo, zásmucili sie bárzo, á przyszedszy powiedzieli Pánu swemu wszystko jáko sie działo.

Mt 18,33 á więc też tobie nie przystało ulitowáć się nád społecznym sługą á towárzyszem swoim, ták jákom sie i ja ciebie użalił?

Mt 19,1 Stáło sie: gdy skończył Jezus tego kazánia á te mowy, wyszedł precz z Gálilejej, i przyszedł do gránic Judskich z onę stronę Jordaná,

Mt 19,2 á zá nim szły bárzo wielkie tłuszcze: á on je uzdráwiał.

Mt 19,5 I przetoż, opuści człowiek ojcá i mátkę, á będzie sie dzierżał mocnie żony swojej, á będą dwa w jednym ciele,