Słowo: tedy (1563) 
Wystąpienia 261-280 z 682
Mk 12,12 Stáráli się tedy jákoby go pojmáć, ále się pospolstwa bali, bo poznali iż przeciw nim onę przypowieść powiedział, á ták go opuściwszy odeszli.
Mk 12,16 Tedy mu oni przynieśli, i rzekł im, Czyjże to jest obraz i napis? A oni powiedzieli, Cesárski.
Mk 12,21 Tedy ją wziął drugi, i umárł, lecz też áni on pozostawił potomstwá, i trzeci tákże.
Mk 12,29 Tedy mu Jezus odpowiedział, Pirwsze ze wszytkich rozkazánie jest, Słuchaj Izráelu, Pan Bog nász Pan jeden jest.
Mk 12,32 Tedy mu rzekł on Doktor, Dobrześ Mistrzu w prawdzie powiedział, iż jeden jest Bog, á nádeń niemász inego.
Mk 12,34 Widząc tedy Jezus iż roztropnie odpowiedział, rzekł mu, Nie_dáleko jesteś od krolestwa Bożego: I nie śmiał go żaden dálej pytać.
Mk 12,35 Tedy Jezus odpowiedziawszy, rzekł, Nauczájąc w Kościele, jakoż mowią Doktorowie, Iż Krystus jest syn Dawidow?
Mk 12,37 A tak sam Dawid powieda go być Pánem, S_kądże tedy jest Synem jego? A bárzo wiele ludu rado go słucháło.
Mk 12,43 Tedy on wezwawszy ku sobie zwolennikow swych, rzekł im, Záprawdę wam powiedam, Tá uboga wdowá więcej włożyłá niż wszyscy ci ktorzy kładli do skarbu.
Mk 13,2 Tedy mu Jezus odpowiedziawszy rzekł, Widzisz to wielkie budowánie? nie zostanieć kámień ná kámieniu ktory by nie był rozwalon.
Mk 13,7 Gdy tedy usłyszycie walki i wieści o walkách, nie trwożcież sobą, boć potrzeba być temu, áleć nie jeszcze koniec
Mk 13,14 Gdy tedy ujźrycie obrzydłe spustoszenie, ktore opowiedziáne jest od Dánielá Proroka, będące tám gdzie nie trzebá, (kto czyta niechżeć obacza) tedy ci co w Żydowstwie będą, niech uciekáją ná gory.
Mk 13,17 Biádá tedy niewiástam brzemiennym i dziatkam ssącym ná ten czás.
Mk 13,23 Wy się tedy strzeżcie, otomci wam wszytko opowiedział.
Mk 13,35 Czujcież tedy, (bo nie wiecie gdy Pan domu onego przyjdzie, jeśliż z wieczorá, jeśli w połnocy, jeśli gdy kurzy zápoją, jeśli z poránku)
Mk 14,3 Gdy tedy był w Betánijej w domu Symoná trędowáte(go), gdy siedział, przyszłá niewiástá májąc słojek álábástrowy olejku Spikánárdowego, bárzo drogiego, á stłukszy álábástr wylałá ji ná głowę jego.
Mk 14,6 Tedy Jezus rzekł, Dajcie jej pokoj, i przeczże ją frásujecie? dobryć uczynek przeciwko mnie uczyniłá.
Mk 14,10 Tedy Judasz Iszkáryjot jeden ze dwunaście, przyszedł do Książąt kápłáńskich áby go im wydał.
Mk 14,12 Pierwszego tedy dniá Przasznikow gdy obchodzili wielką noc, rzekli mu zwolennicy jego, Gdzież chcesz ábychmyć szedszy nágotowáli używáć wielkiej nocy?
