Wystąpienia 261-269 z 269
Mk 12,44 bo wszystcy z tego co im zbywáło kłádli: ále tá z niedostátku swego, wszystko co miáła to włożyłá, wszystko pożywienie swoje.
Łk 19,48 ále nie nájdowali co by mu uczynili. Abowie(m) wszystek lud bárzo pilnie słucháł go.
Jn 3,36 Kto wierzy w syná, ma żywot wieczny: ále kto nie dowierza synowi, nie ujźrzy żywotá, ále gniew Boży mieszka nád nimi.
Łk 23,56 A wrociwszy sie, nágotowáły ziołá wonne i máści: ále w Sobbotę podług rozkazánia dáły wszyckiemu pokoj.
Jn 9,41 Rzekł im Jezus: Byście byli ślepi, nie mielibyście grzechu: ále teraz powiádacie iż widzimy, przetoż grzech w was trwa.
Mt 25,46 I pojdą ci ná wieczną mękę: ále spráwiedliwi, do żywotá wiecznego.
Łk 14,35 Ani do ziemie, áni do gnoju pożyteczna jest, ále precz będzie wyrzuconá. Kto ma uszy ná słuchánie, niechaj słucha.
Łk 15,32 ále używáć á weselić sie (dziś) godziło, przeto iż ten brát twoj, umárł był, á záś ożył, zginął był, i nálezion jest.