Słowo: áby (1593) 
Wystąpienia 241-260 z 315
Jn 12,42 Wszákże jednák i z Książąt wiele ich weń uwierzyło: ále dla Pháryzeuszow nie wyznawáli, áby nie byli z bożnice wyrzuceni.
Jn 12,46 Ja będąc świátłością przyszedłem ná świát: áby káżdy ktory wierzy w mię, w cięmności nie mieszkał.
Jn 13,1 A przed świętem Páschy, wiedząc Jesus iż przyszłá godziná jego áby przeszedł z tego świátá do Ojcá: umiłowawszy swe ktorzy byli ná świecie, áż do końcá je umiłował.
Jn 13,15 Abowiem dałem wam przykład; áby jákom ja wam uczynił, tákeście i wy czynili. $
Jn 14,13 Bo ja do Ojcá idę: á oczkolwiek będziecie prosić w imię moje; to uczynię: áby był uwielbion Ociec w Synu.
Jn 14,16 A ja prosić będę Ojcá; á innego pocieszycielá da wam, áby z wámi mieszkał ná wieki,
Jn 15,2 Wszelką látorośl ktora we mnie nie rodzi owocu, odetnie ją: á wszelką ktora rodzi owoc, tę ochędoży, áby obfitszy owoc przynosiłá.
Jn 15,11 Tomci wam powiedział: áby wesele moje w was trwáło, á wesele wásze zupełne było.
Jn 15,16 Nie wyście mnie obráli: álem ja was obrał. i postánowiłem was, ábyście szli i przynieśli owoc, á owocby wász trwał: áby oczkolwiekbyście prosili Ojcá w imię moje, dałby wam. $
Jn 16,24 Dotychmiast ni oczeście nie prosili w imię moje. Proścież á weźmiecie: áby rádość wászá byłá doskonáła.
Jn 17,1 To powiedział Jesus: i podniosszy oczy w niebo, rzekł: Ojcze, przyszłá godziná, wsław Syná twego, áby cię też Syn twoj wsławił:
Jn 17,3 A tenci jest żywot wieczny; áby poználi ciebie, sámego Bogá prawdziwego, i ktoregoś posłał Jesusá Christusá.
Jn 17,11 Ojcze święty, záchowajże je w imię twoje, ktoreś mi dał: áby byli jedno jáko i my.
Jn 17,13 A teraz do ciebie idę: i mowię to ná świecie, áby mieli wesele moje wypełnione w sobie.
Jn 17,19 A zá nie, ja poświącam sámego siebie: áby i oni byli poświęceni w prawdzie.
Jn 17,21 áby wszyścy byli jedno, jáko ty Ojcze we mnie, á ja w tobie; áby i oni w nas jedno byli: áby uwierzył świát iżeś ty mnie posłał.
Jn 17,22 A ja chwałę ktorąś ty mnie dał, dałem im: áby byli jedno, jáko i my jedno jesteśmy.
Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie: áby byli doskonáłymi w jedno: á iżby poznał świát żeś ty mnie posłał; i umiłowałeś je, jákoś i mnie umiłował.
