Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 17,19 A za nie ja sie poświęcam sámego áby i oni byli poświęceni w prawdzie.

Jn 17,21 żeby wszystcy jedno byli, jáko ty Ojcze we mnie, á ja w tobie, áby też i oni w nas jedno byli: áby wierzył świát iżeś ty mnie posłał.

Jn 17,22 I ja dałem im objáśnienie ktoreś ty mnie dał: áby byli jedno, jáko i my jedno jesteśmy.

Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie, áby byli dokonáni w jedno, á żeby poznał świát iżeś ty mnie posłał, i żeś je miłował, jákoś i mnie miłował.

Jn 17,24 Ojcze, ci ktoreś mi dał, chcę, áby gdzie ja jestem, i oni byli ze mną. Aby widzieli jásność moję ktorąś mi dał, iżeś mie miłował przed postánowienim świátá.

Jn 18,14 A był Kájphasz, on co był dał rádę Żydom, iż użyteczna jest áby jeden człowiek umárł zá lud.

Jn 18,28 I przywiedli záś Jezusá do Kájphaszá ná Ratusz, á było to ráno, ále sámi nie weszli ná rátusz áby sie byli nie splugáwili, á to żeby pożywáli báránká wielkonocnego.

Jn 19,16 Tákże tedy wydał go im, áby był ukrzyżowan. Wzięli tedy Jezusá, i wywiedli go.

Jn 19,28 Potym wiedząc Jezus, że sie już wszystko wykonáło, áby się skonáły pismá, rzekł: Prágnę.

Jn 19,31 Tedy Żydowie, iż był dzień Gotowánia, aby nie zostáły ná krzyżu ciáłá ná Sobbotę, bo był to dzień wielki Sobbotni, prosili Piłatá, áby były połámáne ich kości, á potym je zdjęto.

Jn 19,38 A potym, prosił Piłathá Jozeph z Arymáthyjej, przeto że też był zwolennikiem Jezusowym, ále potájemny, przeto że sie bał Żydow, áby zdjął ciáło Jezusowe. I dopuścił mu Piłat. Tákże przyszedł, i zdjął ciáło Jezusowe.

Jn 21,22 Rzekł mu Jezus: Jeślibym chciał áby trwał dokąd nie przyjdę, co tobie do tego, ty podź zá mną.

Mt 3,0 Cap(itulum): 3. Janá Krzcicielá Proroká świętego kázánie i ostry żywot zámyka, do ktorego gdy sie Fáryzeuszowie zbiegli jáko je pofukał, ucząc je áby pokutę stroili, jáko też Páná Krystusá okrzcił.

Mt 12,0 Cap(itulum): 12. Wymawia Krystus zwolenniki że w Sobotę kłosy tárgáli, rękę uschłą uzdráwia, potym i opętanego, i ślepego, i niemego, Okázuje że go Licemiernicy fałesznie potwarzáją áby mocą dyjabelską czárty wygániał, o grzechu przeciw duchowi świętemu, o proznym słowie náuka, braciej i mátki nie zna.

Mt 16,0 Cap(itulum): 16. Żydy Jesus gromi, że známion żądáją, Zwolennikom sie każe strzec kwásu Licemierniczego, i pyta ich co by o nim ludzie trzymáli? obiecuje klucze Piotrowi od niebá, opowiáda im swą mękę, Piotr go z tego strofuje, á on go z tego Szátánem názwał, uczy áby kożdy niosł krzyż swoj.

Mt 18,0 Cap(itulum): 18. Uczy tu Krystus pokory przykładem dziecięciá, jáko sie też ludzie máją strzec áby pogorszenia nie dawali, jáko brátu mamy przewinności odpuszczáć, co gdy kto kościołá nie słucha, jáko skuteczna modlitwá dwu álbo trzech, ile_kroć brátu występnemu odpuszczáć.

Mt 24,0 Cap(itulum): 24. Opowiáda zburzenie kościołá, upomina áby sie strzegli przyszłych zwodnikow, fałszywych Krystusow i Prorokow, Przyście wtore syná Bożego, gdy uprzedza znáki ná słońcu, Księżycu i gwiazdach: o dniu Sądnym, o wiernym i o złym słudze uczy.

Mk 3,0 Cap(itulum): 3. Uzdrowił Christus rękę człowiekowi w Sobotę: Czártowie wyznawają go być synem Bożym, Dwánaście zwolennikow rozsyła áby kázali, dawszy im moc nád chorobámi i dyjabelstwem, Fáryzeusze zawiazał wywodem mocnym, powiáda też o bluznierstwie przeciwko duchu Świętemu.

Jn 17,0 Cap(itulum): 17. Modlitwá Chrystusowá do Ojcá o objáśnienie obudwu, i zá zwolenniki, i zá te ktorzy mieli weń uwierzyć, áby byli zachowáni ode złego, á żeby wszystcy byli w jedności, i żeby świát poznał iż był posłány od Ojcá.