Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 9,13 I rzekł do nich: Dajcie im wy jeść. A oni powiedzieli: Nie mamy więcej tylko pięcioro chlebá, á dwie rybie: chybábyśmy szedszy kupili pokármow ná ten lud wszytek.

Łk 9,17 I jedli wszyścy, i nájedli się. i zebrano ułomkow, ktore im zbywáły, koszow dwánaście.

Łk 9,20 I rzekł im: A wy kim mię być powiedacie? Odpowiedziawszy Symon Piotr rzekł: Christusem Bożym.

Łk 9,21 A on im zágroziwszy, rozkazał áby tego nikomu nie powiedáli:

Łk 9,48 i rzekł im; Ktobykolwiek przyjął to dzieciątko w imię moje, mnie przyjmuje: á ktokolwiek mnie przyjmuje, przyjmuje onego ktory mię posłał. Abowiem ktoć jest mniejszym miedzy wszystkimi wámi tenci jest więtszym.

Łk 10,2 I mowił im: Żniwoć iście wielkie: ále robotnikow máło. Proścież tedy Páná żniwá, áby wysłał robotniki ná żniwo swoje.

Łk 10,9 I uzdrawiajcie niemocne ktorzy w nim są, á powiedajcie im: Przybliżyło się do was krolestwo Boże. $

Łk 10,18 I rzekł im: Widziałem Szátáná jáko błyskáwicę z niebá spadájącego.

Łk 11,2 I rzekł im: Gdy się modlicie, mowcie: Ojcze, święć się imię twoje. Przydź krolestwo twoje.

Łk 11,17 A on widząc myśli ich, rzekł im: Káżde krolestwo przeciw sobie rozdzielone, będzie spustoszone i dom ná dom upádnie.

Łk 12,16 I powiedział im podobieństwo, mowiąc: Niektoremu bogátemu człowiekowi zrodziło się obficie ná gruncie jego:

Łk 12,37 Szczęśliwi oni słudzy, ktore przyszedszy pan, znajdzie czujące. Záprawdę powiedam wam, iż się przepasze, á posádzi je, á przechadzájąc się będzie im służył.

Łk 12,42 A Pan rzekł: Ktoryż wżdy wierny á roztropny száfarz, ktorego pan postánowił nád czeládzią swoją; áby im czásu swego rozdał miárę pszenice.

Łk 13,2 A odpowiedziawszy rzekł im: Mniemacie że ci Gálilejczycy nád wszytkie inne Gálilejczyki grzeszniejszymi byli, iż tákowe rzeczy ucierpieli?

Łk 13,32 I rzekł im: Idźcie, á powiedzcie temu lisowi; oto wyrzucam czárty i wykonywam uzdrawiánia dziś i jutro, i trzeciego dniá koniec mieć będę.

Łk 15,6 á przyszedszy do domu wzywa przyjacioł i sąsiad, mowiąc im: Rádujcie się ze mną, iżem nálazł owcę moję ktora byłá zginęłá?

Łk 15,12 I rzekł młodszy z nich ojcu: Ojcze, daj mi część májętności ná mię przypadájącej. I rozdzielił im májętność.

Łk 16,15 I rzekł im: Wy jesteście ktorzy sámi siebie uspráwiedliwiacie przed ludźmi: lecz Bog zna sercá wásze: ábowiem to co jest u ludzi wyniosłego, obrzydłość jest przed Bogiem.

Łk 16,28 áby im świádectwo wydał iżby też oni nie przyszli ná to miejsce męki.

Łk 17,20 A będąc zopytány od Pháryzeuszow; Kiedy przyjdzie krolestwo Boże? odpowiedział im i rzekł: Nie przyjdzieć krolestwo Boże z postrzeżenim: