Wystąpienia 241-260 z 401
Łk 9,20 I rzekł im: wy zaś kim mię mowicie być? Odpowiedając záś Piotr rzekł: Krystusem Bożym.
Łk 9,21 On záś zágroziwszy im, zápowiedział nikomu nie powiedać tego,
Łk 9,48 I rzekł im: kto_by_kolwiek przyjął to pácholę ná imię moje, mnie przyjmuje: á kto_by_kolwiek mnie przyjął, przyjmuje (onego) ktory mię posłał. Kto bo mniejszy jest we wszech was, ten jest więtszy.
Łk 9,55 Obrociwszy się záś Jezus zágroził im, i rzekł: Nie wiecie ktorego duchá jesteście.
Łk 10,9 A uzdrawiajcie niemocnych w nim. I mowcie im: Przybliżyło się ná was krolestwo Boże.
Łk 10,18 Rzekł záś im: Widziałem Sátáná, jáko błyskáwicę z niebá spádájącego.
Łk 11,2 Rzekł záś im: Gdy się modlicie, mowcie: Ojcze (nász ktoryś jest w niebiesiech) niech się święci imie twoje, Niech przyjdzie krolestwo twoje. Niech będzie wola twojá, jáko w niebie i ná ziemi.
Łk 11,17 On záś wiedząc ich myśli, rzekł im: Wszelkie krolestwo przeciw sobie rozdwojone, spustoszeje: i dom przeciw domowi, upada.
Łk 11,27 I stáło się záś gdy to im on mowił wyniosszy niektora niewiástá głos z tłuszcze rzekłá jemu: Błogi żywot ktory cię nosił i piersi ktoreś sał.
Łk 12,37 Błodzy niewolnicy oni ktore przyszedszy pan najdzie czujące Prawdziwie mowię wam, iż przepasze się i posádzi je, á obchodząc służyć im będzie.
Łk 13,2 A odpowiedájąc Jezus rzekł im: Mnimacie iż ci Gálilejscy grzeszni nád wszytki Gálilejskie byli, iż ták ucierpieli?
Łk 13,32 Rzekł im: szedszy rzeczcie <.> tej. Oto wyrzucam czárty, i uzdrowienia kończę dzisia i jutro, á trzeciego (dniá) dokonywam się.
Łk 15,6 A przyszedszy do domu, zzywa przyjaciele i sąsiády, mowiąc im: Rádujcie się ze mną, iż nalazłem owcę moję zginioną.
Łk 15,12 I rzekł młodszy z nich ojcu. Ojcze daj mi przypadájącą część imienia, i rozdzielił im májętność.
Łk 16,15 I rzekł im: Wy jesteście uspráwiedliwiájący sámi siebie przed ludźmi, Bog záś zna sercá wásze: iż co u ludzi wysoko, mierżoność przed Bogiem jest.
Łk 16,28 Mam bo pieć bráciej, áby im poświadczył żeby i ci nie przyszli ná to miejsce meki.
Łk 17,14 A ujrzawszy rzekł im: szedszy ukażcie się ofiárownikom. I stáło się gdy szli, oczyszcieni są.
Łk 17,20 Spytány záś od fáryzeuszow, kiedy przyjdzie krolestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Nie przyjdzie krolestwo Boże z obaczenim.
Łk 18,1 Mowił záś i podobieństwo im, k temu, iż trzebá się záwżdy modlić, á nie osłábieć.
Łk 18,15 Przynosili záś k niemu i dzieci, áby ich dotykał. Uwidziąwszy záś uczniowie grozili im.

Słowo: im (1570) 
