Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 7,35 Mowili tedy Żydowie sámi do siebie, Gdzież ten ma iść, że go nie najdziemy? czyli miedzy rozproszenie poganow ma iść á náuczáć pogány?

Jn 7,46 Odpowiedzieli służebnicy: Nigdy ták człowiek nie mowił jáko oto ten człowiek.

Jn 8,18 Ja jestem ktory świádectwo dáje sam o sobie: i dáje (też) o mnie świádectwo ten ktory mię posłał, Ociec.

Jn 8,26 Wiele mam o was mowić i sądzić, ále ten ktory mie posłał, prawdziwy jest: i ja com słyszał od niego, to powiádam ná świecie.

Jn 8,29 á ten ktory mnie posłał, se mną jest, á nie zostáwił mię sámego: ábowiem ja to co sie jemu podoba, záwżdy czynię.

Jn 8,50 Jać iście nie szukam chwały mojej, jest ten ktory szuka i sądzi.

Jn 9,2 i pytáli go zwolennicy jego: Mistrzu, kto zgrzeszył, ten, czyli rodzicy jego, áby się ślepym národził?

Jn 9,3 Odpowiedział Jezus: Ani ten zgrzeszył, áni rodzicy jego, ále żeby się okazáły spráwy Boże w nim.

Jn 9,9 Tedy jedni powiádáli: Iż ten jest. A drudzy, Nikaki, ále onemu podobny. Ale on powiádał: Iż jam jest.

Jn 9,14 A byłá ná ten czás sobbotá kiedy Jezus uczynił był błoto, i otworzył oczy jego:

Jn 9,16 Mowili tedy z Fáryzeuszow niektorzy: Nie jest ten człowiek od Bogá, ktory sobboty nie przystrzega. A drudzy záś mowili: Jakoż może grzeszny człowiek tákie cudá czynić? I było rozerwánie miedzy nimi.

Jn 9,24 Wezwáli tedy zasie człowieká onego co był ślepym, i rzekli mu: Daj chwałę Bogu, My wiemy iż oto ten człowiek jest grzeszny.

Jn 9,33 By-ć ten nie był od Bogá, nie mogłby nic uczynić.

Jn 9,39 I rzekł mu Jezus: Ná sądem ja przyszedł tu ná ten świat: áby ci co nie widzą widzieli: á ktorzy widzą ślepemi sie stáli.

Jn 10,1 Záprawdę, záprawdę powiádam wam, kto nie wchodzi drzwiámi do owczarniej owczej, ale inędy wstępuje: ten jest złodziej i łotr.

Jn 10,12 A Najemnik, i ten co nie jest pásterzem, ktorego nie są owce własne, widzi wilká przychodzącego, wtedy opuszczá owce, i ucieka, á wilk łápa, i rozprasza owce.

Jn 11,3 Posłáły tedy siostry jego do Páná mowiąc Pánie, oto ten ktorego miłujesz, choruje.

Jn 11,6 A ták jáko skoro usłyszał że nie mogł, tedy ná ten czás wżdy mieszkał ná onymże mieścu dwá dni,

Jn 11,25 Rzekł jej Jezus: Ja jestem zmartwych_wstánie, i żywot: ten kto w mię wierzy, by też i umárł, będzie żył.

Jn 11,27 Odpowiedziáłá mu: I owszem Pánie, Jam uwierzyłá, iżeś ty jest Chrystus Syn Bogá żywego, ktoryś ná ten świát przyszedł.