Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 2,13 I wyszedł zásię do morzá: á wszytká rzesza przychodziłá ku niemu, i náuczał je.

Mk 2,18 A uczniowie Janowi i Pháryzejscy pościli: i przyszli, i mowili mu: Czemuż uczniowie Janowi i Pháryzejscy poszczą: á twoi uczniowie nie poszczą?

Mk 2,20 Aleć przyjdą dni gdy od nich odjęty będzie oblubieniec: á tedy będą pościć w one dni.

Mk 2,22 I żaden nie leje winá nowego w stáre státki: bo ináczej, wino rozsadza státki, i roźleje się wino, á státki się zepsują. Ale wino nowe ma być wlewáne w státki nowe.

Mk 2,23 I zstáło się potym gdy przechodził w szábáty przez zboża, á uczniowie jego poczęli iść w drogę i rwáć kłosy.

Mk 2,25 A on im powiedział: Zaście nigdy nie czytáli co uczynił Dawid, gdy potrzebował á łáknął sam i ci co z nim byli?

Mk 2,27 I mowił im: Szábátci uczynion jest dla człowieká: á nie człowiek dla szábátu.

Mk 3,1 A wszedł zásię do bożnice: á tám był człowiek májący rękę uschłą.

Mk 3,7 A Jesus z uczniámi swemi uszedł do morzá: á wielka rzesza z Gálilejej i z Judskiej ziemie szłá zá nim:

Mk 3,13 I wszedszy ná gorę, wezwał do siebie ktorych sam chciał: á przyszli k niemu.

Mk 3,14 I postánowił dwunaście áby byli z nim: á iżby je posłał przepowiádáć.

Mk 3,22 A Doktorowie ktorzy byli przyszli z Jerusálem, mowili; iż ma Beelzebubá: á iż mocą książęciá czártowskiego czárty wygania.

Mk 3,27 Nie możeć żaden sprzętu mocarzowego wszedszy w dom splondrowáć, jeśliby pierwej mocarzá onego nie związał, á tám dopiero dom jego splondruje.

Mk 3,31 I przyszli mátká i bráciá jego: á stojąc przed domem posłáli do niego wzywájąc go:

Mk 3,32 á rzesza siedziáłá około niego: i powiedziano mu; Oto mátká twojá i brácia twoi przed domem cię szukáją.

Mk 4,1 A począł zásię uczyć przy morzu: i zebráłá się do niego rzesza wielka, ták iż on wszedszy do łodzi siedział ná morzu, á wszytká rzesza byłá przy morzu ná ziemi.

Mk 4,4 A gdy siał, jedno pádło podle drogi, á ptacy powietrzni przyszli i pojedli je.

Mk 4,6 á gdy słońce weszło, wygorzáło: á przeto iż nie miáło korzeniá, uschło.

Mk 4,7 A drugie pádło w ciernie: á weszło ciernie, i zádusiło je, i nie dáło owocu.