Wystąpienia 221-240 z 246
Jn 12,27 Teraz duszá mojá zátrwożoná jest. A coż mam rzec? Ojcze, wyzwol mie z tej godziny. Ale dla_tegom przyszedł ná tę godzinę.
Jn 12,30 Ale odpowiedział Jezus, i rzekł: Nie dla mnieć ten głos przyszedł, ále dla was.
Jn 13,18 Nie mowięć o wszystkich was, jać wiem ktorem obrał. Ale żeby sie wypełniło pismo, Kto pożywa ze mną chlebá, podniesie przeciwko mnie piętę swoję.
Jn 13,36 Rzekł do niego Simon Piotr: Pánie, dokądże idziesz? Odpowiedział Jezus: Gdzie ja idę, nie możesz ty teraz zá mną iść, ale pojdziesz zá mną potym.
Jn 14,10 Nie wierzysz, iż ja w Ojcu, á Ociec jest we mnie? Słowá ktore ja mowię wam, nie mowięć ich wam od siebie. Ale ociec we mnie mięszkájący, sam czyni uczynki.
Jn 14,26 Ale pocieszyciel Duch święty ktore(go) ześle ociec w imię moje, ten was náuczy wszytkie(go), i przypomni wam wszytkie rzeczy, ktore wam kolwiek powiem.
Jn 15,19 Byście byli z świátá miłowałby świát to co jego było: ale że nie jesteście z świátá, álem ja was wybrał z śwátá, przeto was świát nienawidzi.
Jn 15,21 Ale te wszystkie rzeczy będą wam czynić, dla imienia mego: bo nie znáją onego ktory mie posłał.
Jn 15,25 Ale áby sie nápełniły słowá, ktore w zakonie ich nápisáne są. Iż mię w nienawiści mieli dármo.
Jn 16,6 Ale iżem wam te rzeczy mowił: smutek nápełnił serce wásze
Jn 16,7 Aleć ja wam prawdę powiádam: pożytecznoć wam to, ábym ja odszedł: bo gdziebym nie odszedł, Pocieszyciel nie przyjdzie do was: ale jeśli odejdę, poślę go do was.
Jn 18,39 Ale jest ten zwyczaj u was, żebym wam jednego wypuścił ná wielkąnoc. Chcecież tedy, że wam wypuszczę Krola Żydowskiego?
Jn 19,9 Tedy wszedł záś ná Ratusz, i rzekł do Jezusá: Skądżeś ty? Ale Jezus nie dał mu (ná to) odpowiedzi.
Jn 19,12 I od tego czásu stárał sie Piłath aby go wypuścił. Ale Żydowie wołáli, mowiąc: Jeśli tego wypuścisz, nie jesteś przyjaciel Cesárski. Kożdy kto sie Krolem czyni, przeciwia sie Cesárzowi.
Jn 19,33 Ale gdy przyszli do Jezusá, jáko pobaczyli iż już umárł, nie łámáli w nim kości,
Jn 19,34 Ale jeden z żołnierzow otworzył włocznią bok jego, á nátychmiast wyszłá krew i wodá.
Jn 20,17 Rzekł jej Jezus: nie tykaj sie mnie (bom jeszcze nie wstąpił do ojcá moje(go)). Ale idź do bráci mojej, á powiedz im: Wstępuję do ojcá mego, i do ojcá wászego: Bogá mojego, i Bogá wászego.
Jn 21,8 Ale drudzy zwolennicy przypłáwili sie ná łodzi, bo nie_dáleko byli od brzegu, ále jákoby ná dwieście łokci, ciągnąc z sobą sieć z rybámi.
Jn 8,0 Cap(itulum): 8. Chrystus Jezus po rozgrzeszeniu niewiásty w cudzołostwie záchwyconej, powiáda sie być świátłością, początkiem, Fáryzeusze też nie z ojcá Abráhámá ale z czartá, á siebie być dáleko pierwej niżli Abráhámá.
Jn 5,47 Ale jeśliż pismu jego nie wierzycie: jákoż słowam moim wierzyć będziecie?