Słowo: ale (1556) 
Wystąpienia 221-231 z 231
Jn 21,23 Wyszła tedy mowá tá miedzy brácią, iż zwolennik on nie umiera. A nie rzekł jemu Jesus nie umiera. Ale ták go chcę trwáć, áżbym przyszedł, co tobie do tego.
Mt 6,0 Dobre uczynki jako obacznie máją byc czynione, á zwłaszczá posty, jáłmużny, modlitwy, nie dla prożnej chwały, ale dla bogá. Caput. 6.
Mt 17,27 Ale ábysmy nie zgorszyli ich. Idz do morzá, i wpusc wędę, i onę ribę ktora pierwej uwiąznie wezmi. I otworzyszy ustá jej najdziesz grosz, ten wziąwszy daj im zá mię i zá się.
Mk 9,50 Dobra jest sol. Ale jeśliby sol niesłona sie zstáłá, czym ją okrasicie? Miejcie w sobie sol. I pokoj miejcie miedzy sobą.
Mk 12,44 Abowiem wszytcy z tego co im zbywáło wpuścili. Ale tá z niedostátku swego, wszytko co miáłá wpuściłá, wszytko pożywienie swoje.
Jn 3,36 Kto wierzy w syná, ma żywot wieczny. Ale kto niewierzący jest synowi, nie ujźrzy żywotá, ále gniew boży zostawa ná nim.
Łk 6,49 Ale kto słucha, á nie czyni, podobny jest człowiekowi, ktory buduje dom swoj ná ziemi krom gruntu, ná ktory przypádłá nawáłnose wody, i tudzież upadł, i z stał sie upad wielki domu onego.
Łk 14,35 Ani do ziemie. Ani do gnoju pożyteczná jest. Ale áby byłá precz wyrzuconá. Kto ma uszy ku sluchániu niechaj słucha.
Jn 9,41 Rzekł im Jesus. Byście ślepi byli, nie mielibyście grzechu. Ale teraz mowicie iż widzimy. Grzech przeto w was trwa.
Jn 10,42 Ale wszytko cokolwiek powiádał Jan o ty(m) prawdziwe było. I wiele ich uwierzyli weń.
Jn 14,31 Ale áby poznał świát iż miłuję ojcá, á jáko przykazánie dáł mi ociec, ták czynię # Wstańcie podźmy stąd.
