Wystąpienia 221-240 z 242
Jn 18,28 Wiodą tedy Jezusá od Kájfaszá do ratuszá, á było ráno i nie weszli sámi do ratuszá, áby się nie splugáwili, ále áby jedli páschę.
Jn 19,16 Przeto tedy wydał go im, áby ukrzyżowan był tedy wzięli Jezusá i odwiedli.
Jn 19,24 Rzekli przeto k sobie, Nie rozdzierajmy jej ále puśćmy los o nię czyjá będzie, áby się pismo spełniło mowiące: podzielili sobie odzienia moje, á o suknią moję miotáli los: A przeto drabi ták uczynili.
Jn 19,28 Zátym wiedząc Jezus że się już wszytko dokonáło, áby się skończyło pismo mowi: prágnę.
Jn 19,31 Przeto żydowie ponieważ gotowánie było áby nie zostáły ná krzyżu ciáłá w sobotę, bo było wielki dzień onego sábátu, prosili Piłatá áby połamano ich goleni i (żeby ich) z jęto.
Jn 19,38 A potym prosił Piłatá Jozef z Arimátei, będąc uczniem Jezusowym, lecz potájemny przebojaźń żydowską, áby z jął ciáło Jezusowe, i pozwolił Piłat: Przyszedł przeto i z jął ciáło Jezusowe.
Jn 21,22 Mowi mu Jezus: Jesli chcę áby trwał áż przyjdę, co tobie (do tego?) ty idź zá mną.
Jn 21,23 Wyszło przeto słowo to do bráciej, że uczeń on nie umiera: á nie rzekł jemu Jezus że nie umiera, ále: Jesli chcę áby trwał áż przyjdę co tobie (do tego?)
Mt 8,34 A oto wszytko miásto wyszło na spotkánie Jezusowi, i ujźrzawszy go prosili, áby wyszedł z jich granic.
Mt 9,38 Modlcie się przeto Pánu żniwá, áby wygnał robotniki ná żniwo swoje.
Mt 14,36 I prosili jego, áby tylko dotykáli kraju odzienia jego, i ktorzy się kolwiek dotykáli zdrowi byli.
Mk 5,43 I zakazał wielce áby ża Mk 6,57 I gdziekolwiek jedno przyszedł, do wsi abo do miast, ábo do folwárkow, kłádli niemocne po ulicach, prosząc go áby się tylko dotknęli podołká odzienia jego, A ile się ich dotknęli jego, záchowáni są. Jn 2,25 I też nie potrzebował, áby kto świadczył o człowieku. Sam bo znał co było w człowieku. Jn 8,59 Bráli przeto kámienie, áby rzucáli nań. Jezus záś skrył się, i wyszedł z kościołá. Jn 11,57 A dáli byli árcyofiárownicy i Fáryzeuszowie rozkazánie, áby, jesli kto wie gdzie jest, skazał żeby go pojmáli. Jn 14,31 Ale áby poznał świat, iż miłuję ojcá, á jáko mi rozkazał ociec, ták czynię: Wstáńcie idźmy stąd. Łk 11,54 Czyhájąc nań, i szukájąc ułowić co z ust jego, áby go oskárżyli.