Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: áby (1561)

Wystąpienia 221-240 z 268

Jn 12,23 A Jezus im odpowiedział, mowiąc: Przyszłá godziná áby objaśnion był syn człowieczy.

Jn 12,35 Rzekł im tedy Jezus: Jeszcze nie_wielka światłość w was jest. Chodźcie poki światłość mácie, áby was ciemności nie ogárnęły. Kto chodzi w ciemnościách, nie wie dokąd idzie.

Jn 12,38 áby sie słowá Izájaszowe z_iściły, ktore mowił: Pánie, i kto uwierzył temu cośmy słyszeli? A rámię Páńskie ko(mu) objáwiono jest?

Jn 12,40 Záślepił oczy ich, i zátwárdził serce ich, áby oczymá nie widzieli, á sercem nie rozumieli, á nie náwrocili sie, ábym ich nie uzdrowił.

Jn 12,42 A wszákoż i książąt wiele ich uwierzyło weń: ále dla Fáryzeuszow nie wyznawáli, áby nie byli z bożnic wyrzuceni.

Jn 13,1 A przede dniem świętym wielkonocnym, wiedząc Jezus iż przyszłá godziná jego: áby szedł z tego świátá do Ojcá: gdyż miłował swe ktorzy byli ná świecie, aż do końcá je miłował.

Jn 13,2 Gdy tedy wieczerzáli, gdy już był Dyjabeł wpuścił w serce, Judaszá Symoná Iskáryjothy áby go wydał:

Jn 14,13 ábowiem ja do ojcá idę. A o cokolwiek będziecie prosić ojcá w imię moje, to uczynię, áby był osławion ociec w synie.

Jn 14,16 A ja będę prosił Ojcá, á da wam innego pocieszycielá, áby s wámi mieszkał ná wieki,

Jn 15,2 Kożdą látorośl we mnie, ktora owocu nie przynosi, oderżnie ją: á kożdą ktora dáje owoc, ochędoży, áby tym więcej owocu przynosiłá.

Jn 15,11 Te rzeczym wam mowił, áby rádość mojá byłá w was á rádość wászá, áby sie nápełniłá.

Jn 15,16 Nie wyście mię wybráli, alem ja was wybrał: i postáwiłem was, ábyście szli, i przynieśli owoc, i owoc wász żeby trwał: że o cokowiek byście prosili ojcá w imię moje, áby wam dał.

Jn 15,25 Ale áby sie nápełniły słowá, ktore w zakonie ich nápisáne są. Iż mię w nienawiści mieli dármo.

Jn 17,1 Te rzeczy mowił Jezus: potym podniosszy oczy ku niebu rzekł: Ojcze, przyszłá godziná, objaśń syná swego, áby cie syn twoj objáśnił.

Jn 17,2 Jákoś mi dał moc nád wszelkim ciáłem, áby wszystkim ktoreś dał jemu, dał im żywot wieczny.

Jn 17,3 A ten jest żywot wieczny, áby cie poználi sámego Bogá prawdziwego, i ktoregoś posłał Jezusá Chrystusá.

Jn 17,11 I już nie jestem ná świecie, á ci na świecie są, i ja do ciebie idę. Ojcze święty, záchowaj je w imię twoje, ktoreś mi dał, áby byli jedno jáko i my.

Jn 17,12 Gdym był z nimi, jam je chował w imię twoje. Ktoreś mi dał, strzegłem ich, i żaden z nich nie zginął, chybá syn zátrácenia áby sie pismo wypełniło.

Jn 17,13 A teraz do ciebie idę, á te rzeczy mowię ná świecie, áby mieli rádość moję wypełnioną w sobie.