Wystąpienia 221-240 z 453
Łk 4,41 [Wychodzili też i czártowie z wielu ich,] wołájąc i mowiąc, Tyś jest on Chrystus Syn Boży. Lecz on ná nie szukájąc nie dopuszczał im mowić, że wiedzieli iz on jest Chrystusem.
Łk 5,14 A on mu przykazał żeby nikomu nie powiedał: ale żeby odszedszy okázał się ofiárownikowi i oddał ofiárę zá oczyścienie swoje, jáko roskazał Mojżesz ná świadectwo im.
Łk 5,36 I powiedzaił im też podobieństwo, iż żaden płátá sukná nowego nie przyszywa do száty stárej: bo ináczej i ono się nowe [drze,] [ i nie przystoi stáremu płát nowy.]
Łk 6,2 A niektorzy z Fáryzeuszow mowili im Czemu czynicie czego się w szábáty czyniś nie godzi?
Łk 6,5 I mowił im, że Syn człowieczy jest też pánem i szábátu.
Łk 6,31 p A jáko chcecie aby wam ludzie czynili, tákże im i wy czyńcie.
Łk 6,39 [i powiedział im podobieństwo], u Izali może slepy ślepeo prowádzić? ázaż nie obadwá w doł wpadną?
Łk 7,22 A odpowiedziawszy Jezus, rzekł im, Szedszy opowiedzcie Janowi coście widzieli i słyszeli: iż ślepi widzą, chromi chodzą, trędowáci są oczyścieni, głuszy słyszą, umárli powstawáją, ubogim Ewánjeliją opowiedáją.
Łk 8,10 A on im rzekł, wam ci dano znáć tájemnice krolestwá Bożego: á innym przez podobieństwá, áby widząc nie widzieli, á słysząc nie rozumieli.
Łk 8,25 I rzekł im, gdzież jest wiárá wászá? á bojąc się dziwowáli się, mowiąc jedni do drugich, Ktoż wżdy jest ten że i wiátrom i wodam rozkázuje á słucháją go?
Łk 8,31 I prosili go áby im nie rozkázował [iść] do przepásci.
Łk 8,32 A było tám stádo wiela wieprzow pásących się ná gorze: i prosili go áby im w nie dopuścił wniść. I dopuścił im.
Łk 8,36 I powiedzieli im też ci ktorzy widzieli jáko był uzdrowion on ktory był opętány.
Łk 9,1 A zwoławszy Jezus dwánáście [uczniow] swych, dał im moc i zwierzchność ná wszystki czárty, i choroby leczyć:
Łk 9,11 A dowiedziawszy się tłumy, szły zá nim, á przyjąwszy je powiedał im o krolestwie Bożym, á ty ktorzy lekárstwá potrzebowáli, leczył.
Łk 9,13 I rzekł do nich, Dajcie im jeść. A oni powiedzieli, nie mamyć więcej tylko pięcioro chlebá á dwie rybie, wyjąwszy bychmy szedszy kupili co pokármow ná ten lud wszytek:
Łk 9,16 A wziąwszy ono pięcioro chlebá i dwie rybie, pojzrzawszy w niebo, błogosławił im: i połamał, i dawał uczniom, áby kładli przed on tłum.
Łk 9,17 I jedli, i nájedli się wszyscy: [i zebrano ułomkow] ktore im zbywáły koszow dwánaście.
Łk 9,20 I rzekł im, A wy kim mię być powiedacie: A odpowiedziawszy Piotr, rzekł, Christusem Bożym.

Słowo: im (1577) 
