Słowo: im (1570) 
Wystąpienia 221-240 z 401
Łk 2,33 I był ociec i matká jego dziwujący się nád tymi (słowy) co mowiono o nim. I błogosłáwił im Symeon i rzekł ku Máryi mátce jego: Oto ten położon jest ná upadek, i (na) powstánie mnogich w Izráelu, i ná známię (ktoremu) przeciw rzeczono.
Łk 2,49 A oni nie rozumieli słowá ktore mowił im.
Łk 2,50 I zstąpił z nimi, i przyszedł do Názárethá, i był poddány im. Záś mátká jego záchowywáłá wszytki słowá ty w sercu swoim.
Łk 3,11 Odpowiedájąc záś mowi im: Májący dwie sukni, niech da niemájącemu, á mający potráwy, tákież niech czyni.
Łk 4,39 I stojąc nád nią zágroził gorączce, i opuściłá ją. I wnet wstawszy służyłá im.
Łk 5,14 A on zákazał jemu nikomu nie rzec, ále szedszy ukaż sie ofiarownikowi, i donieś za oczyśczenie twoje, jako postánowił Mojżesz ná świadectwo im,
Łk 6,2 Niektorzy zaś z Fáryzeuszow mowili im: Co czynicie, czego nie godzi się czynić w soboty?
Łk 6,5 I mowił im. Iż pánem jest syn człowieczy i soboty
Łk 6,31 A jáko chcecie áby wam czynili ludzie, i wy im czyńcie tákże.
Łk 6,39 Mowił im záś podobieństwo: Czy li może ślepy ślepego wodzić? Nie obá li do jámy wpádną?
Łk 7,22 A odpowiedájąc Jezus rzekł im: Szedszy opowiedzcie Johánowi, coście widzieli i słyszeli, iż ślepi przeglądáją, chromi chodzą, trędowáci oczyszczáją się, głuszy słyszą, martwi powstáją, ubodzy Ewánjelijon przyjmują.
Łk 8,25 Rzekł záś im: Gdzie jest wiárá wászá? Bojąc się záś dziwowáli się mowiąc (jeden) ku drugim: Kto wżdy ten jest, iż i wiatrom rozkázuje i wodzie, i posłuszni są jemu?
Łk 8,31 I modlili się mu, áby im nie kazał do przepáści iść.
Łk 8,32 Było záś tám stádo świni mnogich pásące się ná gorze, i prosili go, áby im dopuścił w nie wniść, i dopuścił im.
Łk 8,36 Bo powiedáli im, ktorzy widzieli, jáko uzdrowion opętány.
Łk 9,1 Zezwawszy záś dwánaści uczniow swoich, dał im moc i władzą ná wszytki czárty, i choroby uzdráwiać.
Łk 9,11 Záś tłuszcze wyrozumiawszy szły zá nim, i przyjmując je, mowił im o krolestwie Bożym, á potrzebujących uzdrowienia, uzdrawiał.
Łk 9,13 I rzekł k nim: Dajcie wy im jeść. Oni záś rzekli: Nie mász u nas więcej tylko pięcioro chlebá, a dwie rybie, chybá bychmy szedszy nákupili, ná wszytek ten to lud, potraw.
Łk 9,17 I jedli, i nájedli się wszyscy, i nábráli co im zbyło ułomkom koszow dwanaście.
