Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 5,13 I dopuścił im wnet Jezus I wyszedszy duchowie nieczyści, weszli w świnie, i wpádło stádo po skále do morzá. A było ich około dwu tysiącu, i potonęły w morzu.

Mk 5,15 A przyszli do Jezusa, i widzą opętánego siedzącego i obleczonego, i zdrowego onego ktory miáł Legijon, i bali się

Mk 5,18 A gdy wszedł w łodź, prosił go on co był opętánym áby był przy nim

Mk 5,21 A gdy się zásię Jezus przepráwił w łodzi ná drugi brzeg, zebráłá się o niego wielka tłuszcza, á był nád morzem.

Mk 5,22 A oto przyszedł jeden Arcyszkolnk imieniem Jair, á ujrzawszy go, padł u nog jego.

Mk 5,25 A niewiástá niektora będąc w płynieniu krwie od dwunaście lat.

Mk 5,26 I wiele ucierpiáłá od wielá lekárzow, wszytko swe ná to náłożywszy, a nic jej to nie pomogło, owszem się jej tym więcej pogorszáło.

Mk 5,30 A wnet poznawszy Jezus moc ktora od niego wyszłá, obrociwszy się miedzy tłuszczą, rzekł kto się tykáł odzieniá mego?

Mk 5,33 A niewiastá bojąc się i drżąc, wiedząc co się jej przydáło, irzyszłá i upádłá przed nim, i powiedziałá mu wszytkę prawdę.

Mk 5,34 A on rzekł jej, Corko wiárá twojá wybáwiłá cię, idź w pokoju, á bądź zdrowa od biczá twego.

Mk 5,35 A gdy jeszcze domawiał, przyszli od Arcyszkolniká, mowiąc, iż corká twojá umárłá, co więcej gábasz uczycielá?

Mk 5,36 A Jezus wnet usłyszawszy słowo ktore powiedano, rzekł Arcyszkolnikowi, nie lękaj się, tylko wierz.

Mk 5,38 A przyszedszy w dom Arcyszkolniká i widzi zámieszánie i płáczące, i bárzo nárzekájące.

Mk 5,41 A wziąwszy zá rękę dzieweczkę rzekł jej, Tálitá kumi, co jest wyłożywszy: Pánienko tobie mowię, wstań.

Mk 6,1 A Wyszedł stámtąd, i przyszedł do ojczyzny swojej, á zá nim szli uczniowie jego.

Mk 6,2 A gdy przyszedł Szábát, począł uczyć w szkole, á mnodzy słuchájąc zdumiewáli się mowiąc, skąd te(mu) to? A co zá mądrość ktora daná jest jemu, iż też mocy tákie przez ręce jego dzieją się?

Mk 6,11 A ktorzy by kolwiek was nie przyjęli, áni was słucháli, wyszedszy stámtąd, otrzęście proch ktory jest pod nogámi waszymi, ná świádectwo im.

Mk 6,22 A gdy był dzień po temu, iż Herod ná imieniny swoje uczynił wieczerzą pánom i rotmistrzom i przedniejszym Galilejskim.

Mk 6,28 I wnet posławszy krol kátá, rozkazał przynieść głowę jego, a on szedszy ściął go w ciemnicy.