Słowo: á (1599) 
Wystąpienia 221-240 z 798
Mt 23,18 á kto ná roléj, niech sie nie wráca bráć sukniéj swojéj.
Mt 23,34 Przeto oto ja posyłam do was proroki i mędrce i Doktory, á z nich zábijecie i ukrzyżujecie, i z nich ubiczujecie w bóżnicách wászych, i będziecie przeszládowáć od miástá do miástá:
Mt 23,37 Jeruzálem, Jeruzálem, któré zábijasz proroki, i kámienujesz té którzy do ciebie są posłáni. Ilekroć chciałem zgromádzić syny twoje jáko kokosz kurczętá swoje pod skrzydłá zgromádza, á nie chciałoś?
Mt 24,3 A gdy on siedział ná górze oliwnéj, przystąpili do nieg(o) osobno uczniowie, mówiąc: Powiédz nam kiedy to będzie? á co zá znák przyścia twég(o), i dokonániá świátá?
Mt 24,10 A tedy wiele sie ich zgorszy: á jeden drugiégo wydádzą, i jeden drugiégo nienawidziéć będą.
Mt 24,14 I będzie przepowiádána tá Ewánjelija królestwá po wszytkiéj ziemi, ná świádectwo wszytkim narodóm. á tedy przydzie koniec.
Mt 24,17 á kto ná dáchu, niechaj nie zstępuje, áby co wziął z domu swégo:
Mt 24,18 á kto ná roléj, niech sie nie wráca bráć sukniéj swojéj.
Mt 24,29 A nátychmiast po utrapieniu onych dni słońce sie záćmi, i księżyc nie da świátłości swojéj: á gwiazdy będą pádáć z niebá, i mocy niebieskié poruszoné będą.
Mt 24,40 Tedy będą dwá ná roléj: jeden będzie wzięt á drugi zostáwion.
Mt 24,41 dwie mielącé we młynie: jedná będzie wzięta, á druga zostáwiona.
Mt 24,43 A to wiédzcie, że gdyby wiedział gospodarz któréj godziny złodziéj ma przyśdź, czułby wżdy, á nie dopuściłby podkopáć domu swégo.
Mt 24,49 i począłby bić towárzysze swoje, á jadłby i pił z pijánicámi:
Mt 25,2 A pięć z nich było głupych, á pięć mądrych.
Mt 25,4 á mądré wzięły oleju w naczynia swoje z lámpámi.
Mt 25,9 Odpowiedziáły mądré, mówiąc: by snadź nam i wam nie dostáło, idźcie ráczéj do przedájących, á kupcie sobie.
Mt 25,10 A gdy szły kupowáć, przyszedł oblubieniec: á któré były gotowé, weszły z nim ná gody, i zámknioné są drzwi.
Mt 25,15 i dał jednému pięć tálentów, á drugiému dwá, á drugiému jeden, káżdému wedle własnégo przemożenia: i wnetże odjechał.
Mt 25,25 á bojąc sie odszedłem i skryłem tálent twój w ziemie: Oto masz co jest twego.
