Słowo: co (1599) 
Wystąpienia 221-240 z 258
Łk 11,40 Szaleni, izaż ten który uczynił to co jest z wiérzchu, nie uczynił téż tego co jest i wewnątrz?
Łk 11,41 Wszakże co zbywa dajcie jáłmużnę, á oto wszytkié rzeczy są wam czysté.
Łk 12,12 Bo Duch święty náuczy was onéjże godziny co wam potrzebá mówić.
Łk 12,15 I rzékł do nich: Báczciéż á strzeżcie sie wszelákiégo łákomstwá: gdyż nie w dostátku czyim żywot jego jest, z tego co ma.
Łk 12,18 I rzékł: To uczynię: Pokáżę gumná moje, á więtszé pobuduję: á tám zgromádzę wszytko co mi sie urodziło, i dobrá moje:
Łk 12,26 Jesliż tedy áni tego co najmniejszé jest możecie, czemuż sie o inné frásujecie?
Łk 12,33 Poprzedajcie co macie, á dajcie jáłmużnę. Czyńcie sobie miészki któré nie wietrzeją, skarb nie ustawájący w niebiesiéch: gdzie sie złodziéj nie przybliża, áni mól psuje.
Łk 12,44 Prawdziwie mowię wam: nad wszytkim co ma postánowi go.
Łk 12,48 ále który nie wiedział, á uczynił co godnégo karánia, máło będzie karan. A od káżdégo którému wiele dano, wiele żądáć będą: á którému wiele zlécono, więcéj będą chcieć od niego.
Łk 12,57 Przéczże i sámi z siebie nie sądzicie co jest spráwiedliwégo?
Łk 13,17 I gdy to mówił, wstydáli sie wszyscy przeciwnicy jego: á wszytek lud rádował sie, ze wszytkiégo co sie chwálebnie dziáło od niego.
Łk 13,23 I rzékł mu niektóry: Pánie, jesli máło tych co máją być zbáwieni? A on rzékł do nich:
Łk 14,11 Bo wszelki co sie wynosi, zniżon będzie: á kto sie uniża, wywysszon będzie.
Łk 14,32 Bo ináczéj, gdy on jescze jest dáleko, poselstwo wypráwiwszy prosi o to co do pokoju należy.
Łk 14,33 Ták tedy káżdy z was, który nie odstępuje wszytkiégo co ma, nie może być moim uczniem.
Łk 15,4 Który z was człowiek co ma sto owiec, á jesliby strácił jednę z nich, izali nie zostáwuje dziewiącidziesiąt i dziewiąci ná pusczy, á idzie zá oną co zginęłá, áż ją najdzie?
Łk 16,4 Wiém co uczynię: że gdy będę złożon z włódárstwá, przyjmą mię do domów swoich.
Łk 16,12 A jesliście w cudzym wiernymi nie byli: któż wam da co wászé jest?
