Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 8,27 A gdy wszedł ná brzeg zábieżał mu z miástá onego mąż niektory co miał dyjabelstwo od wiela czásow, áni się obłoczył w szátę i nie mieszkawał w domu jedno w grobiech.

Łk 8,34 A gdy pástyrze ujźrzeli co się stáło uciekli, á przyszedszy oznajmili to w mieście i po wsiach.

Łk 8,35 A przetoż wyszli aby oglądáli co się było stáło, á przyszedszy do Jezusá náleźli człowieka onego od ktorego wyszło dyjabelstwo ubranego i z dobrą pamięcią, siedzącego u nog Jezusowych, i ulękli się.

Łk 8,45 Tedy rzekł Jezus, Ktoż jest co się mnie tknął? á gdy wszyscy przeli rzekł Piotr i ci ktorzy z nim byli, Mistrzu wielkość ludzi cię ściska i trąca, á ty mowisz, Ktoż się mnie dotknął?

Łk 9,7 I usłyszał Krol Herod o wszytkim co się działo od niego, i wątpił, dla_tego że niektorzy powiedáli iżby Jan wstał od umárłych.

Łk 9,9 Tedy rzekł Herod, Janáciem ja dał ściąć, Lecz ten co wżdy jest zacz o ktorym ja tákowe rzeczy słyszę? i szukał tego jákoby go widzieć.

Łk 9,12 A gdy się dzień chylił k wieczoru, przystąpiwszy oni dwánaście, rzekli jemu: Rozpuść to zgromádzenie áby odszeszy do miásteczek i wsi okolicznych, tám się událi á ználeźli co by jeść, bochmy tu są ná miejscu spustoszáłym.

Łk 9,13 Ale on rzekł do nich, Dajcie wy im co jeść, á oni powiedzieli: Nie mamyć więcej tylko pięcioro chlebá á dwie rybie, wyjąwszy bychmy szli á nákupili co jeść prze ten lud wszytek

Łk 9,17 A ták jedli oni wszyscy i nájedli się, i názbierano co im pozostało okruszkow koszow dwánaście.

Łk 9,27 A powiedam wam prawdziwie, są niektorzy z tych co tu stoją, ktorzy żadnym sposobem nie ukuszą śmierci, aż gdy ujźrą krolestwo Boże.

Łk 9,33 Potym gdy oni odeszli od niego, rzekł Piotr do Jezusá: Mistrzu dobrzeć by nam tu być. A przetoż postaw'my trzy namioty, jeden tobie, á jeden Mojżeszowi, i jeden Helijaszowi, lecz nie wiedział co mowił.

Łk 9,49 A odpowiedziawszy Jan rzekł: Mistrzu widzielichmy niektorego co pod imieniem twym wyrzucał dyjabelstwá, i pohámowálichmy go, ábowiem nie chodzi zá tobą z námi.

Łk 9,54 Co gdy ujźreli zwolennicy jego Jákub i Jan, rzekli: Pánie chceszże iż rzeczemy áby ogień stąpił z niebá i popalił je, ták jáko też był i Helijasz uczynił?

Łk 10,8 Tákże do ktoregokolwiek byście miástá weszli, á przyjęto by was, jedzcie co wam położą.

Łk 10,22 Wszytkoć mnie jest podano od Ojcá mego, á żaden nie zna co zacz jest Syn, jedno Ociec, á co zacz jest Ociec, jednoż Syn, á komukolwiek będzie chciał Syn objáwić.

Łk 10,23 Tedy się obrociwszy ku zwolennikom, rzekł osobno: Szczęśliweż to oczy ktore widzą to co wy widzicie.

Łk 10,24 Bo powiedam wam: Iż wiele Prorokow i Krolow żądali widzieć co wy widzicie, á nie widzieli, i słyszeć co wy słyszycie, á wżdy nie słyszeli.