Słowo: ale (1563) 
Wystąpienia 201-220 z 276
Łk 20,14 Ale gdy one(go) ujźreli oracze, rozmowili miedzy sobą w ten sposob, Tenci jest dziedzic, podźcież á zábijmy go, aby násze było dziedzictwo.
Łk 21,4 Abowiem wszyscy ci z tego co im zbywáło kłádli, by tym dárowáli Bogá, Ale tá z niedostátku swego, wszytko pożywienie ktore miáłá włożyłá.
Łk 21,8 Ale on powiedział, Báczcież żebyście nie byli zwiedzieni, boć wiele ich przyjdzie w imię moje, mowiąc, Jaciem jest Krystus, á czásci się on przybliża, nie chodźcież tedy zá nimi.
Łk 22,10 Ale on rzekł do nich, Oto gdy wy wnidziecie do miástá, zajdzie wam niektory niosąc dzban wody, Idźcież za nim do domu w ktory wnidzie.
Łk 22,25 Ale im on powiedział, Krolowie narodow pánując nád nimi, a ktorzy nád nimi moc máją, zową się dobrodziejmi.
Łk 22,44 Ale będąc w utrapieniu złożony, tym pilniej się modlił, á pot jego był jáko krople krwie pádájące ná ziemię
Łk 22,51 Ale Jezus odpowiedziawszy, rzekł, Zániechajcież ná ten czás, i tknąwszy uchá jego, uzdrowił go.
Łk 22,53 Gdyżem ustáwicznie bywał z wámi w kościele á nie ściągnęliście rąk ná mię, Ale tá oto jest oná godziná wászá, i moc ciemności.
Łk 22,57 Ale się go on záprzał, mowiąc, Niewiásto nie znamci go.
Łk 22,58 Potym máluczko ujźrawszy go drugi, rzekł, I ty jesteś z onych? Ale Piotr rzekł, Człowiecze, nie jestciem.
Łk 22,60 Ale Piotr powiedział, Człowiecze, ani wiem co mowisz, i natychmiast poki jeszcze tego domawiał, zápiał kur.
Łk 22,67 Mowiąc, Powiedzże nam jeśliżeś ty jest Krystus. Ale on powiedział, Chociażcibych ja wam i powiedział, tedy wy żadnym sposobem wierzyć nie będziecie.
Łk 23,18 Ale wszytek lud wołał społu, mowiąc, Daj strácić tego á puść nam Bárábaszá.
Łk 23,20 Ale Piłat mowił do nich po wtore, żeby im był puścił Jezusa.
Łk 23,23 Ale się oni dopieráli, prosząc głosem wielkim áby był ukrzyżowan, i tym się więcej głosy ich i Książąt kápłáńskich wzmagáły.
Łk 23,40 Ale odpowiedziawszy drugi, fukał go mowiąc, I nie boiszże się ty Bogá, gdyżeś jest w tymże skazániu?
Łk 24,11 Ale się im zdały jákoby błazeńskie słowá ich, i nie wierzyli im,
Łk 24,16 Ale oczy ich były zátrzymáne áby go nie poználi.
Łk 24,29 Ale go oni przynucili mowiąc: Zostań z námi, boć już jest tuż k wieczoru i schodzi dzień. A tákże wszedł áby został z nimi.
Łk 24,38 Ale on rzekł do nich: Przeczżeście się zátrwożyli, á co zá myśli nádchodzą sercá wásze?
