Słowo: go (1593) 
Wystąpienia 201-220 z 577
Mk 14,51 A niektory młodzieniec szedł zá nim odziany prześcierádłem ná nágie ciáło: I pojmáli go.
Mk 14,55 Lecz Arcykápłani i wszytká siedząca rádá szukáli przeciw Jesusowi świádectwá, áby go ná śmierć zdáli, ále nie náleźli.
Mk 14,61 Ale on milczał, á nic nie odpowiedał. Znowu pytał go Arcykápłan, i rzekł mu: Tyżeś jest Christus Syn Bogá błogosłáwionego?
Mk 14,64 Słyszeliście bluźnierstwo: coż się wam zda? A oni wszyścy osądzili go winnym być śmierci.
Mk 14,65 I poczęli nań niektorzy plwáć, i zákrywáć oblicze jego, i poszyjkowáć go, i mowić mu; Prorokujże. A służebnicy policzkowáli go.
Mk 14,69 A służebnicá ujrzawszy go zásię, poczęłá mowić tym ktorzy stali: Iż ten z onych jest.
Mk 15,2 I pytał go Piłat: Tyżeś jest krolem Żydowskim? A on odpowiedziawszy, rzekł mu: Ty powiedasz.
Mk 15,4 A Piłat go zásię spytał, mowiąc: Nic nie odpowiedasz? wej w jáko wielkich rzeczách cię winują.
Mk 15,7 I był jeden co go názywano Bárábbaszem: ktory z inszymi zwadzcámi był w więzieniu, ktory był w rozruchu popełnił mężobojstwo.
Mk 15,10 Abowiem wiedział iż go z zazdrości byli Arcykápłani wydáli.
Mk 15,13 A oni zásię wołáli: Ukrzyżuj go.
Mk 15,14 A Piłat im mowił: Coż wżdy złego uczynił? A oni tym więcej krzyczeli: Ukrzyżuj go.
Mk 15,16 A żołnierze wprowádzili go do sieni ratusznej, i zwołáli wszytkiej roty.
Mk 15,17 I oblekli go w purpurę, i włożyli nań, uplotszy, cirniową koronę.
Mk 15,18 I poczęli go pozdráwiáć, Witajże krolu Żydowski.
Mk 15,20 A gdy się z niego nágráli, zwlekli go z purpury, i oblekli go w száty jego, i wywiedli go áby go ukrzyżowáli.
