Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 4,36 A ktoć żnie bierze zapłatę, i zbiera owoc do żywotá wiecznego: áby i ten ktory sieje, weselił się społu i ten ktory żnie.

Jn 4,40 Gdy tedy przyszli do niego Sámárytani, prosili go áby u nich zamieszkał: i zmieszkał tám przez dwá dni.

Jn 4,47 Ten gdy usłyszał iż Jezus przyszedł z Judy do Gálilei, poszedł do niego i prosił go áby zstąpił á uzdrowił syná jego: bo miał umrzeć.

Jn 6,15 A ták Jezus poznawszy iż mieli przyść, i porwáć go áby go uczynili krolem uszedł † zásię † on sam ná gorę.

Jn 6,50 Ten ci jest chleb on ktory z niebá zstąpił, áby ten coby go pożywał, też nie umierał.

Jn 7,32 Usłyszeli Fáryzeuszowie iż to o nim tłum szemrał, i posłáli Fáryzeuszowie i przedniejszy ofiarownicy odprawce áby go pojmáli.

Jn 8,6 A to mowili kusząc go áby gi oskárżyć mogli. A Jezus schyliwszy się k dołu, pisał pálcem ná ziemi.

Jn 8,56 Abráhám ociec wász z rádością żądał tego áby oglądał dzień moj, i oglądał i weselił się.

Jn 9,22 To mowili rodzicy jego że się bali żydow: ábowiem już postánowili byli żydowie, iż jeśliby go kto wyznał Christusem, áby był z zgromádzenia wyrzucon.

Jn 9,32 Od wieku nie słycháć było áby kto otworzył oczy ślepo národzonego.

Jn 9,39 I rzekł Jezus, Ná sądem ja przyszedł ná ten świát: áby ci ktorzy nie widzą, widzieli, á ktorzy widzą, áby ślepi byli.

Jn 10,10 Złodziej nie przychodzi jedno żeby kradł, á mordował i trácił owce: jam przyszedł áby żywot miáły á obficie miáły.

Jn 10,31 A ták porwáli zásię kámienie żydowie áby go ukámionowáli.

Jn 11,4 A Jezus usłyszawszy, rzekł, Niemoc tá nie jest ku śmierci, ále ku chwále Bożej, áby był uwielbion syn Boży przez nią.

Jn 11,19 A przyszło było wiele z żydow [do Marty i Máryjej áby je cieszyli po brácie ich.

Jn 11,31 A przetoż żydowie ktorzy z nią byli w domu á cieszyli ją, ujźrzawszy Márją iż prętko wstáłá i wyszłá, szli zá nią [mowiąc,] iż idzie do grobu, áby tám płákáłá.

Jn 11,42 A jaciem wiedział że ty mnie záwżdy wysłuchawasz: leczciem to rzekł [dla tłumu około stojącego, áby wierzyli iżeś ty mnie posłał.

Jn 11,44 [I wyszedł] on umárły májąc ręce i nogi związáne chustámi pogrzebnemi: á twarz jego byłá scierką záwinioná, i rzekł im Jezus, Rozwiążcie go i puśćcie áby szedł.

Jn 11,53 Od onego tedy dniá rádzili się społu áby go zámordowáli.