Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: áby (1572)

Wystąpienia 201-220 z 242

Jn 15,11 To mowiłem wam, áby rádość mojá w was byłá, a rádość się wászá nápełniłá.

Jn 15,13 Więczszej nád tę miłości nikt nie ma (jáko) áby kto duszę dwoję położył zá przyjacioły swe.

Jn 15,16 Nie wy mnie wybráliście, ále ja wybrałem was, i postáwiłem was ábyście szli i owoc przynieśli, i owoc (by) wász trwał: áby o cokolwiek byście prosili ojcá w imię moje, dał wam.

Jn 15,25 Ale áby się wypełniło słowo nápisáne w zakonie ich: iż nienawidzieli mię dármo

Jn 16,30 Teraz wiemy że wiesz wszytko, á nie potrzebujesz, áby cię kto pytał: w tym wierzymy żeś od Bogá wyszedł.

Jn 17,1 TO wymowiwszy Jezus, i podniosł oczy swe do niebá, i rzekł: Ojcze, przyszłá godziná, rozsław twego syná, áby i syn twoj rozsławił cię.

Jn 17,2 Jákoś dał jemu władzą wszelkiego ciáłá, áby, wszytkiem coś dał jemu, dał im żywot wieczny.

Jn 17,3 A ten jest wieczny żywot, áby poznali ciebie sáme(go) prawdziwego Bogá, i ktorego posłałeś Jezusá Krystusá.

Jn 17,11 Ojcze świety, záchowaj je w imię twoje ktore dałeś mi, áby byli jedno, jáko my.

Jn 17,12 Gdy byłem z nimi ná świecie, ja chowałem je w imię twoje, ktore dałeś mi strzegłem, á żaden z nich nie zginął tylko syn zginienia, áby się pismo wypełniło.

Jn 17,13 A teraz k tobie idę, i to mowię ná świecie, áby mieli rádość moję wypełnioną w sobie.

Jn 17,19 I zá nich ja poświącam mnie sámego, áby i ci byli poświęceni w prawdzie.

Jn 17,21 Aby wszyscy jedno byli, jáko ty ojcze we mnie, á ja w tobie, áby i ci w nas jedno byli: áby świát wierzył, żeś ty mnie posłał.

Jn 17,22 A ja sławę ktorą dałeś mnie, dałem im, áby byli jedno, jáko i my jedno jesteśmy.

Jn 17,23 Ja w nich, á ty we mnie, áby byli dokonáni w jedno, i áby poznał świát, żeś ty mnie posłał, i umiłowałeś je, jáko i mnie umiłowałeś.

Jn 17,24 Ojcze ktore dałeś mi, chcę áby gdzie ja jestem, i oni byli ze mną, áby obaczyli sławę onę moję, ktorą mi dałeś, żeś mię umiłował przed záłożenim świátá.

Jn 18,28 Wiodą tedy Jezusá od Kájfaszá do ratuszá, á było ráno i nie weszli sámi do ratuszá, áby się nie splugáwili, ále áby jedli páschę.