Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: im (1577)

Wystąpienia 201-220 z 453

Mk 14,48 A Jezus odpowiedziawszy rzekł im, jákoby ná zbojce wysliśćie z mieczmi i z kijmi pojmáć mię.

Mk 15,6 A ná święto wypuszczáł im więźnia jednego ktorego by żądáli.

Mk 15,8 A záwoławszy tłum poczęli prośić oto jáko im záwżdy czynił.

Mk 15,9 A Piłat im odpowiedział mowiąc, Chcecież puszczę wam krolá tego Judskiego?

Mk 15,11 Lecz przedniejszy ofiárownicy [poduszczáli tłum] iż by im rádszej Bárábbaszá puśćił.

Mk 15,12 A odpowiedziawszy Piłat, zásię im rzekł, coż tedy chcećie uczynie temu ktore zowiećie krolem Judskim?

Mk 15,14 A Piłat im mowił, coż wżdy złego uczynił? A oni tym więcej krzyczeli, ukrzyżuj że go.

Mk 15,15 A Piłat chcąc tłumowi dosyć uczynić, puśćił im Bárábbaszá, á Jezusá ubiczowánego podał áby był ukrzyżowan.

Mk 16,6 A on im rzekł, nie zdumiewajćie się, Jezusá szukaćie Nádzáreńskiego onego [ukrzyżowánego:] wzbudzon ći jest, niemász go tu: oto miejsce gdzie go było położono.

Mk 16,14 Potym onym jedennaśćie społu siedzącym ukazał się, i wymawiał im niedowiárstwo ich i zátwárdzenie sercá: iż tym ktorzy go widzieli wzbudzonego, nie wierzyli.

Mk 16,15 I mowił im, idąc ná wszytek świát opowiedajćie Ewánjeliją wszemu stworzeniu.

Mk 16,18 Węże będą bráć, i choćby co śmiertelnego pili kłodzić im nie będzie: ná niemocne ręce położą, á dobrze się mieć będą.

Łk 1,22 A gdy wyszedł, nie mogł do nich przemowić: i poználi że widzenie widział w kościele: á on im przez znáki ukázował: i został niemym.

Łk 2,17 A ujzrzawszy, rozsłáwiáli tę rzecz ktora im byłá powiedziána o dzieciątku onym.

Łk 2,20 I wrocili się pásterze wystswiájąc i chwaląc Bogá, ze wszytkiego co słyszeli i widzieli, jáko im powiedano było.

Łk 2,34 I błogosłáwił [im] Symeon, i mowił do Máryi mátki jego, Oto ten położon jest ná upad i ná powstánie wielu ich w Izráelu, i ná znák przeciw ktoremu mowić będą.

Łk 2,50 A oni nie zrozumieli tego słowá ktore im mowił.

Łk 2,51 I poszedł z nimi i przyszedł do Nazaret á był im poddány. A mátká jego wszytki ty słowá záchowáłá w sercu swym.

Łk 3,11 A odpowiedájąc rzekł im, Kto má dwie sukni, niech udzieli temu co nie ma: á kto ma potráwy, niech także uczyni.

Łk 4,39 A stánąwszy nád nia, sfukał gorączkę: i opuściła ją. A nátychmiast wstawszy służyłá im.