Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: im (1556)

Wystąpienia 201-220 z 429

Mk 12,1 I począł im w przepowieściach mowić. Winnicę wszczepił człowiek, i otoczył płotem i wykopał jámę, i zbudował wieżę, i nájął ją winiarzom, i w cudzą kráinę wezbrał sie.

Mk 12,15 Ktory widząc chytrość ich, rzekł im. Co mie kusicie? Przynieście mi grosz ábym widział, oglądał.

Mk 12,16 A oni podáli mi. I rzekł im. Czyj to jest obraz ten, i napis? Rzekli mu. Cesarzow.

Mk 12,17 A odpowiádájąc Jesus rzekł im. Wrácajcież tedy co jest Cesárzowe Cesárzowi, i co jest bożego bogu. I dziwowáli sie jemu.

Mk 12,24 I odpowiádając Jesus rzekł im. Zali nie dlatego błądzicie, nie wiedząc pismá áni mocy bożej?

Mk 12,28 I przystąpił jeden z doktorow, ktory słyszał je społe(m) gadájące. I widząc iż dobrze im odpowiedział, pytał go, Ktore by było pierwsze ze wszytkich przykazanie.

Mk 12,38 I mowił im w náuce swojej. Strzeżcie sie od doktorow ktorzy chcą w szátach długich chodzić, i pozdrawiánia ná rynku,

Mk 12,43 I wezwawszy zwolennikow swoich rzekł im. Záprawdę powiádam wam, iż wdowá tá uboga, więcej niżli wszytcy wpuściłá, ktorzy puszczáli w skárbnicę.

Mk 13,5 I odpowiádájąc Jesus począł powiádać im. Pátrzajcie by was kto nie zwiodł.

Mk 13,9 á wy pátrzcie sámi siebie, ábowiem będą was wydáwáć do rad. I w bożnicach będziecie bici, i przed stárostámi, i krolmi będziecie stali dla mnie ná świadectwo im.

Mk 13,12 A wyda brat bráta ná śmierć, i ociec syná, i powstáną synowie ná rodzice, i śmierć wyrządzą im.

Mk 14,7 Abowiem ubogie záwżdy macie z sobą, i kiedy będziecie chcieli, możecie im dobrze czynić. Ale mnie nie záwżdy macie.

Mk 14,10 A Judas Iscáriotes jeden ze dwunaście, odszedł do najwyższych kápłanow, by go wydał im.

Mk 14,13 I posłał dwu z zwolennikow swoich, i rzekł im. Idźcie do miástá, i zábieży wam człowiek flászę wody niosący. Náśládujcie go

Mk 14,16 I poszli zwolennicy jego, i przyszli do miastá, i náleźli jáko powiedział im. I nágotowáli wielkonocnego báránká.

Mk 14,20 Ktory rzekł im. Jeden ze dwunaście, ktory macza ze mną rękę w misie.

Mk 14,22 A gdy jedli wziął Jesus chleb, i błogosłáwiwszy złamał, i dał im i rzekł. Bierzcie. To jest ciało moje.

Mk 14,23 I wziąwszy kielich, dzięki uczyniwszy dał im. I pili z niego wszytcy.

Mk 14,24 I rzekł im. Tá jest krew mojá (nowego testámentu, ktora zá wiele będzie wylaná.

Mk 14,27 I rzekł im Jesus? Wszytcy będziecie zgorszeni we mnie tej nocy. Abowiem nápisano jest. Ubiję pásterzá, i rozproszą sie owce.