Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1599)

Wystąpienia 201-220 z 798

Mt 21,23 A gdy przyszedł do kościołá, przystąpili do niego gdy uczył przedniejszy kápłáni i stárszy ludu, mówiąc: Którą mocą to czynisz? á ktoć dał tę władzą?

Mt 21,30 A przyszedszy do drugiégo, rzékł tákież. A on odpowiádájąc, rzekł: Idę Pánie, á nie szedł.

Mt 21,32 Abowiém przyszedł do was jan drógą spráwiedliwość: á nie uwierzyliście mu. á celnicy i wszetecznice uwierzyli mu: á wy widząc ániście żalii nie mieli potym, ábyście mu uwierzyli.

Mt 21,38 A oracze ujźrzawszy syna, mówili między sobą: Ten ci jest dziedzic, pódźcie zábijmy go, á będziem mieć dziedzictwo jego.

Mt 21,41 Rzekli mu: Złé zle potráci: á winnicę swą najmie inszym oraczóm, którzy oddádzą mu owoc czásów swoich.

Mt 21,44 A kto pádnie ná ten kámień, będzie skruszon, á ná kogo by upadł, zetrze go.

Mt 22,3 I posłał sługi swoje wzywáć záproszonych ná gody: á nie chcieli przyśdź.

Mt 22,5 A oni zániedbáli, i odeszli, jeden do wsi swojéj: á drugi do kupiectwá swego:

Mt 22,6 á drudzy pojmáli sługi jego, i zelżywość im uczyniwszy, pobili.

Mt 22,9 A przeto idźcie ná rozstánia dróg: á którychkolwiek najdziecie, wzówcie ná gody:

Mt 22,16 I posłáli mu ucznie swoje z Herodjány, mówiąc: Náuczycielu, wiémy iżeś jest prawdziwy, i drógi Bożéj w prawdzie náuczasz, á nie dbasz ni ná kogo: ábowiém nie oglądasz sie ná osobę ludzką.

Mt 22,21 Rzekli mu: Césárski. Tedy rzékł im: Oddajcież tedy co jest Césárskiégo Césárzowi: á co jest Bożégo Bogu.

Mt 22,25 A było siedm bráciéj u nas: á piérwszy ożeniwszy sie umárł: á nie májąc nasienia, zostáwił żónę swoję brátu swemu.

Mt 23,3 A gdy on siedział ná górze oliwnéj, przystąpili do niego osobno uczniowie, mówiąc: Powiédz nam kiedy to będzie? á co zá znák przyszcia twégo, i dokonániá świátá?

Mt 23,10 A tedy wiele sie ich zgorszy: á jeden drugiégo wydádzą, i jeden drugiégo nienawidziéć będą.

Mt 23,14 I będzie przepowiádána tá Ewánjelija królestwá po wszytkiéj ziemi, ná świádectwo wszytkim narodóm. á tedy przyjdzie koniec.

Mt 23,17 á kto ná dáchu, niechaj nie zstępuje, áby co wziął z domu swégo: