Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: co (1570)

Wystąpienia 201-220 z 457

Mk 12,15 On záś wiedząc obłudność ich, rzekł im, Co mię kusicie? Przynieście mi denárz ábych oglądał.

Mk 12,17 I odpowiedájąc Jezus rzekł im, oddajcie (co jest) Cesárskiego, Cesárzowi, a (co jest) Bożego, Bogu, i zádziwili się jemu

Mk 13,4 Powiedz nam, kidy te (rzeczy) będą, á co (zá znák jest kiedy się to wszytko m skończyć?

Mk 13,11 Gdy záś wodzić was będą wydájąc, nie trwożcie się przed tym co byście mowili, áni rozmyślajcie, ále cokolwiek wam będzie dano onej godziny, to mowcie, nie wy bo jesteście mowiącemi, ále Duch święty.

Mk 13,15 Záś kto ná dáchu, niech nie schodzi do domu, ani wchodzi co wziąć z domu swego.

Mk 14,4 I byli niektorzy co za dobre nie mieli sámi u siebie, i mowili, ná co tá utrátá olejku stáła się?

Mk 14,6 Záś Jezus rzekł, Niechajcie jej, co ją frásujecie? Dobry uczynek przeciwko mnie uczyniłá.

Mk 14,8 Co mogłá oná (to) uczyniłá, uprzedziłá pomázać ciáło moje ku pogrzebowi.

Mk 14,9 Prawdziwie mowię wam, gdziekolwiek opowiedano będzie Ewánielijon to po wszytkim świecie, też co tá uczyniłá powiedzą ná pámiątkę jej.

Mk 14,36 I mowił, Abbá Ojcze, wszytko tobie możno przenieś ode mnie tę czászę, wszákże nie to co ja chcę ále co ty.

Mk 14,40 A wrociwszy się, nálazł je zásię śpiące, były bo oczy ich obciążone, ani wiedzieli co by mu odpowiedzieć:

Mk 14,44 A ten co go wydał, dał im był hasło, mowiąc, ktoregokolwiek pocáłuję, ten jest, imajcie go, á wiećcie opátrznie.

Mk 14,49 Co dzień byłem u was w kościele ucząc, á nie pojmáliście mię, ále áby się wypełniły pismá.

Mk 14,60 I powstawszy Arcyofiárownik w pośrzodek, spytał Jezusá mowiąc, nie odpowidasz nic? Co ci przeciw tobie świadczą?

Mk 14,63 Záś arcyofiárownik rozdárwszy száty swe rzekł, co jeszcze potrzebujemy świadectwá.

Mk 14,64 Słyszeliście bluźnierstwo, co się wam widzi? A oni wszyscy osądzili go być winnym śmierci.

Mk 14,68 On záś zaprzał, mowiąc, nie znam, áni wiem co mowisz, i wyszedł wen do przedsionká i kur zápiał.