Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: abowiem (1556)

Wystąpienia 201-220 z 256

Jn 4,22 Wy czynicie modłę komu nie wiecie. My modłę czyniemy komu wiemy. Abowiem zbáwienie z żydow jest.

Jn 4,37 Abowiem w tym jest słowo prawdziwe, iż inny jest ktory sieje, á inny jest ktory żnie.

Jn 4,42 A niewieście mowili. Iż już nie dla twej powieści wierzymy. Abowie(m) sámi słyszeliśmy, i wiemy iż ten jest prawdziwie zbáwiciel świátá. #

Jn 4,44 Abowiem sam Jesus świádectwo wydał, iż prorok w swej ojczyźnie nieprzyjemny jest.

Jn 4,47 Ten gdy usłyszał iż Jesus przychodził z żydostwá do Gálileej, poszedł do niego. I prosił o, áby zstąpił, i uzdrowił syná jego. Abowiem poczynał już umieráć.

Jn 5,13 A ten ktory sie zdrowym zstał, nie wiedział ktoby był. Abowiem Jesus skłonił sie od tłuszczej stojący ná miestcu.

Jn 5,19 Záprawdę záprawdę mowię wam. Nie może syn od siebie czynić czego, jedno coby widział ojcá czyniącego. Abowiem cokolwiek on czyni, to i syn takież czyni.

Jn 5,20 Abowiem ociec miłuje syná, i wszytki rzeczy mu pokázuje, ktorekolwiek on czyni, i większe niż ty ukaże mu uczynki, ábyście sie wy dziwowáli.

Jn 5,21 Abowiem jáko ociec wskrzesza umárłe i ożywia, tako i syn ktore chce ożywia.

Jn 5,22 Abowiem áni ociec sądzi kogo. Ale wszytek sąd dał synowi,

Jn 5,26 Abowie(m) jáko ociec ma żywot sam w sobie, ták dał i synowi mieć żywot w sámemu sobie,

Jn 5,36 Aleć ja mam świádectwo większe niż Janowe. Abowiem uczynki ktore mi dał ociec abym je wypełnił, sámy uczynki ktore ja czynię, świádectwo wydawáją o mnie, iż ociec mnie posłał.

Jn 5,38 á słowa jego nie macie w sobie w was mięszkájącego. Abowiem ktorego on posłał, temu wy nie wierzycie.

Jn 5,46 Abowiem byście Mojżeszowi wierzyli, wierzylibyście snadź i mnie. Abowiem on o mnie pisał.

Jn 6,2 i náśládowáłá go wielość wielka. Abowiem widzieli známioná ktore czynił nád tymi ktorzy bywáli niemocnymi.

Jn 6,6 A to mowił kuszą go. Abowiem on wiedział, co miał czynić.

Jn 6,27 Spráwujcie nie pokarm ktory ginie, ále ktory trwa ku żywotowi wiecznemu, ktory syn człowieczy da wam. Abowiem tego ociec náznáczył bog.

Jn 6,33 Abowiem chleb prawdziwy jest, ktory z niebá zstąpił, i dawa żywot świátu.

Jn 6,38 Abowiem zstąpiłem z niebá, nie iżbych czynił wolą moję, ále wolą onego ktory mię posłał.