Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 5,17 Nie mniemajcie ábym przyszedł rozwięzowáć zakon ábo Proroki. nie przyszedłem rozwięzowáć, ále wypełnić.

Mt 5,33 Słyszeliście zásię iż powiedziano stárym; Nie będziesz krzywo przysięgał: ále oddasz Pánu przysięgi twoje.

Mt 6,18 abyś się nie okazał ludziom iż pościsz, ále Ojcu twemu ktory jest w skrytości: á Ociec twoj ktory widzi w skrytości, odda tobie.

Mt 7,21 Nie káżdy ktory mi mowi, Pánie, Pánie, wnidzie do krolestwá niebieskiego: ále ktory czyni wolą Ojcá mego ktory jest w niebiesiech, ten wnidzie do krolestwá niebieskiego. $

Mt 8,4 I rzekł mu Jesus: Pátrz ábyś nikomu nie powiádał: ále idź, ukaż się kápłanowi: i ofiáruj dar ktory przykazał Mojzesz ná świádectwo im.

Mt 8,8 I odpowiádájąc Rotmistrz, rzekł: Pánie, nie jestem godzien ábyś wszedł pod dách moj: ále tylko rzecz słowem, á będzie uzdrowion sługá moj.

Mt 9,12 Lecz Jesus usłyszawszy, rzekł: Nie trzebá zdrowym lekárzá, ále źle się májącym.

Mt 9,13 Szedszy tedy náuczcie się, co to jest; Miłosierdzia chcę, á nie ofiáry. Bom nie przyszedł wzywáć spráwiedliwych, ále grzesznych. $

Mt 9,18 To gdy on do nich mowił, oto książę jedno przyszedszy pokłoniło mu się, mowiąc: Pánie corká mojá dopiero skonáłá: ále podź, włoż ná nię rękę twoję, á ożyje.

Mt 9,24 rzekł: Odstąpcie: ábowiem nie umárłá dzieweczká, ále śpi. I śmiali się z niego.

Mt 9,37 Tedy rzekł uczniom swoim: Żniwoć wprawdzie wielkie, ále robotnikow máło.

Mk 1,45 Lecz on odszedszy począł opowiedáć i rozsłáwiáć tę rzecz: ták iż już potym nie mogł jáwnie wniść do miástá: ále był ná ustroniu ná mieścách pustych: á zewsząd przychodzili do niego.

Mk 9,50 Dobrać jest sol. ále jeśli sol nie słona będzie: czymże ją nápráwicie? Miejcież w sobie sol, á pokoj miejcie miedzy sobą.

Łk 14,35 Nie przygodzi się áni do ziemie, áni do gnoju: ále ją precz wyrzucą. Kto ma uszy ku słuchániu niechaj słucha.

Łk 19,48 ále nie nájdowáli coby mu uczynić. Abowiem wszytek lud záwieszał się ná nim, słuchájąc go.

Łk 23,56 A wrociwszy się nágotowáły wonnych rzeczy i máści: ále wżdy w szábát uspokoiły się wedle przykazánia.

Jn 3,36 Kto wierzy w Syná, ma żywot wieczny: á kto nie wierzy Synowi, nie ogląda żywotá, ále gniew Boży nád nim zostawa.

Mt 7,0 Rozdział VII. 1. Nie posądzáć bliźniego. 5. Ale sámego siebie. 6. Nie dáwáć psom świętego. 7. Prosić, szukáć, kołátáć. 12. Summá wszytkiego pismá świętego. 13. Braná ciásna i szeroka. 15. Fałszywi prorocy. 21. Nie sámá wiárá, ále i uczynki potrzebne do zbáwienia. 24. Nie dosyć słucháć słowá Bożego, ále trzebá czynić.

Jn 16,33 Tomci wam powiedział; ábyście we mnie pokoj mieli. Ná świecie ucisk mieć będziecie: ále ufajcie, jamci zwyciężył świát.