Słowo: też (1577) 
Wystąpienia 201-220 z 221
Jn 19,0 Kápitulá 19. 1 Piłat Jezusá biczuje. 2 Żołnierze go koronują. 6 Żydowie áby go dał ukrzyżowáć wołáją. 9 Piłat odwiodszy się z Jezusem ná stronę pyta go ktoby on i skąd był. 12 Chcąc go wypuścić. Ale dla wielkiego krzyku żydowskie(go) dał go ukrzyżowáć. 18 A on idzie z krzyżem. 19 Nád ktorym wystáwił Piłat napis. 23 Żołnierze się dzielą szátámi jego: á losy o sukienkę miecą. 25 Stoją też i białe głowy pod krzyżem. 26 Gdzie Jezus mátkę swą uczniowi ktorego miłował odlecił. 28 Zátym prágnie. 29 Ocet mu podáją. 30 A on duchá oddał. 32 Zbojcom łamią golenie. 24 Jezusowi jeden z żołnierzow przebodł bok oszczepem. 39 Jozef prosi Piłatá o ciáło Jezusowe. 40 Ktore wziąwszy z Nikodymem, uwinął w prześcierádło i włożył do grobu.
Jn 20,0 Kápitułá 20. 1 Márja Mágdálená przyszedszy do grobu ujźrzáłá kámien odwálony. 2 I słá powiedzieć uczniom. 3 Piotr z drugiem uczniem przybieżał do grobu. 10 Odszedł záś Páná nie nálazszy. 11 Márja Mágdálená płácząc nád grobem. 12 Dwá ánjoły ujźrzáłá. 14 Pan się jej też ukazał, lecz go nie poznáłá. 17 Ktorą do uczniow odsyła. 19 Do ktorych sam w wieczor przyszedł. 22 I duchá im świętego dał tchnąwszy ná nie. 23 Aby grzechy odpuszczáli, i zátrzymawáli. 24 Tomasz z nimi nie był przetoż też nie wierzył. 27 Z czego go potym strofuje. 28 A on też uwierzył. 30 A Jezus wiele innych rzeczy czynił.
Mt 1,25 I nie uznał jej, áż porodziłá syná swojego pierworodnego, i názwáłá imię jego Jezusa. Przestrogá. V 1. Słowo Genesis pospolićie przekładáją rodzajem, wszákoż że tez národzzeniem przekładáją Tygurzánie, Votablus, Vulgara, Jáko Ják. 1. V 23. I 3. V 6. vertendo natiuitatem non generationem. V 2. Słowo greckie Egenise ktorego tu często używa Ewánjelistá, ktore zrodzenim przekłádamy, spolnie jest mężowi z niewiastą, bo bywa i o mężu mowione jako tu: i o niewieście niżej V 16. tákże Łukasz 1. v 13. V 8 Pátr 2. Kron 22. v 21. áż do káp. 24. á ujzrzysz iż Máteusz opuścił trzech krolow, co wiedzieć dla czego. Bo Joram krol nie Gozjaszá, ále Ochoziaszá. Ochoziasz Joasá, á Joas Amázjaszá, á dopiero Amázjasz Gozjaszá spłodził. V 15 Dla dwu przyczyn mym zdánim, z taką pilnością opisuje Ewánjelistá narod Jozefa małżonka Máryi iż on poszedł z domu Dawidowego I. Aby to pokazał, iż Jezus, aczkolwiek się z pánny národził, poczęty z ducha s. jednak do Jozefá małżonká Máryi (chociaż jej nie uznał, aż tegoż to syna swego pierworodnego porodziła) należy, á to z tej przyczyny, iż każda biała głowá mężowi poslubiona porządnie i przystojnie, słała się jednym ciałem z mężem swym, a on głową jej, chociaż i jej też jeszcze nie uznał, jáko to każdy z ich pism świętych otczytać może. 1. Moj. 2. V 23. 24. v i Moj 22. v 24. także pogotowiu z tej kápituły 1. Máteuszowej v 20. 24. II. I by też to przewiodł że Jezus nie do inszego pożolenia należy jedno do Judainego, á miánowićie do domu Dawidowego. Przeto iż pokolenie i dom zosobná każdy, nie bywa od żony ále od mężá mianowan. Iż aczkolwiek by żoná z inszego była pokoloenia, á mąż z inne(go), jednak potomek z niej národzony nie do jej ále do mężowie(go) domu należy. A nie on tylko, ále i sáma i to co jej jest.
Mt 2,23 A gdy tám przyszedł, mieszkał w miescie ktore zową Názáret, aby się wypełniło to co jest powiedziano przez Proroki, Iż będzie názywam Nazarejczykiem. V 12 Słowo greckie Chrimatistentes, ktorego też indziej pismo ś. używa, jáko niżej V 22 Łukasz 2. v 26. Dzieje 11. V 26. Seb. 8 V 5. I. 11. V 7. właśnie zámionuje odpowiedz, obwieszczenie, ábo zwiastowánie Boskie, ktore ludzie miewáli od Bogá, gdy się go oto rádzili. V 20. Własnie wedle słow greckich stoi, ktorzy dusze dziecięcej szukáli, co jest rzeczono wedle własności żydowskiego języká, á wedle naszego, ná gárło dzieciątku stali, ábo stali dzieciątku o żywot ábo o zdrowie. V 23. Názarejczyk tu nie idzie do Nezer przez Zain co znáczy ogolnie, ále od Nadzer przez Dzadik co kwiat ábo latorośl te znamionuje, jáko Izájasz 11. v 1.
Mt 5,48 Bądzcie wy tedy doskonáli, jáko ociec wász [ktory jest w niebie] doskonáłym jest. v 13. Słowo greckie Moranthi ktoreśmy przełożyli smák utáci włáśnie znáczy zgłupieje, ále iż to soli nie przystoi, przetoż my własnemu smysłowi folgowali. v 22 Zostáwiliśmy słowko to Raka, przeto iż własnego temu podobnego polskiego nie mam, ktore to známionuje gdy kto kogo zgniewu jáko nie przystojnie á uszczypliwie przeżywa, lub świni lyb psim páznokciem, ábo psią juchą. Tamże jeszcze i ná inszych miejscách zostáwiliśmy też słowko to Greennan Geenny ogniá, ktore słowo i sámi Grekowie nie przekłádájąc go zostáwili, gdyż jest żydowskie, Gehennon, to jest dolina Hennonowa, ktorą dolinę zwano też Tophetem. A byłá dolina tá przy Jerozolimie, gdzie ścierwy i insze plugastwá wywożono, á miejsce to w odrząedzenie i w przypowieść dla jegoprzyszło było, iż tám przedtym báłwochwálcy dziatki swę Moiochowi báłwánowi ná ofiarę palili, jáko to i Acház uczynił. 2 Kron. 28. v 3. O ktorej dolinie masz też Jozue 13. v 16. I 2. Krol 23. v 10. Jere, 7. v 32. I 19 v 6. 11. Otoż gdy Christus mowi, winien Geenny ogniá, tedy to znáczy iż winien wiecznego zgniewa i przeklectwá.
Mt 6,34 Nie troszcziesz się tedy o jutrze, [ábowiem jutrzejszy dzień o swoje rzeczy] troskáć się będzie: Dosyć ci ma dzień ná swej złości. v 11 Słowko to greckie Epifion ktore powszednim przekładamy znáczy też jutrzejszym, á więcej i cześciej niżli powszednim. V 16 Słowo greckie, Afanizufi, ktore się też powtarza w V 19. i 20. przekłádamy psują, rádziej niż odmieniáją, jáko niszy przełożyli: przeto, iż nietylko to jest właśnie wyrozumienie jego, ále też dla tego, iż jáko mol i rdzá, nie tylko szpecą i odmieniáją rzeczy w ktore się zákrádną, ále je też psują, tákże też obłudni ludzie obliczu swemu działáją. V 25 Słowo greckie Marimnate, ktorego po kilkákroć używa, nie zgołá znáczy troskánie, ále nietákie z frasunkiem myslenie i stáránie. V 28 Słowo greckie Karamatliere, jest warpliwe, bo może być ták przełożone, poznajcie ábo náuczcie się, i ták záś, poználiście, ábo náuczyliście się.
Mt 7,29 ♣ Abowiem je uczył jáko májący zwierzchność, á nie jáko náuczycielowie. v 22 Słowo greckie Dynamis známionuje mo:, známionuje też i cudá, ábo moc cudow czynienia jáko tu i ná inszych wielku miejscách.
Mt 10,42 Ktoby tez jednemu z tych to máłych dał się nápić kubek wody zimnej † tylko † w imię uczniá, Amen powiedám wam niestráci zápłáty swojej. V 23 Niektore księgi. Z miásta tego: uciekajcie do insze, á jeśli i z te prześládowáć was będą, uciekajcie do drugiego. Tákże też. A jeśli i w inszym prześládowáć będą, uciekajcie do inszego.
Mk 2,28 A tákżeć syn człowieczy jest też pánem i szábátowi.
Mk 16,20 [Oni też wyszedszy] przepowiádáli wszędy, ktorym Pan dopomagał, i mowę utwierdzał przez znáki náśládujące. Zámknienie. Nie zdam się, ábych tego dołożyć tu nie miáł, iż zdawná niektorzy o tej ostátecznej Kápitule tego byli mniemánia, jákoby nie od Márká Ewánnielisty ále od kogo innego przypisána byłá. O czym Hioronymus in Epistola ad Hedibram Quaestione z. i ná inszych miejscách, jáko Erasmus Roterodamus in Annotationibus wspomina. Co jeśliby się komu zá rzecz podłą zdáło, niech też soie przeczyta, co pisze Joannes Hentennius, przekładájąc Dokumentá ná początku, gdzie kładzie variam lectionem, tymi słowy. Loco eius quod in aliris latinis editionibus et graecis dicitur: Et illi audito quod viuerere. Ex visu s effet ab ea. non crediderunt: nihil habet nostrum exemplar, Nec mirum si hoc quispiam addiderit: quum totum hoc de resurrectione caput a diectum effe pleri
