Słowo: ale (1561) 
Wystąpienia 181-200 z 246
Łk 21,12 Ale przed tym wszytkim rzucą ná was ręce swoje, i będą was prześladowáć, wydawájąc do bożnic i strażej, pociągájąc do Krolow, i do stárost, dla imienia mojego,
Łk 21,23 Ale biádá brzemiennym, i przy piersiach dzierżącym w tám_te dni, bo będzie wielki ścisk ná ziemi, i gniew nád tym ludem.
Łk 21,33 Niebo i ziemiá przeminą, ale słowá moje nie przeminą.
Łk 22,22 A záiste synci człowieczy według tego jáko jest postánowiono, idzie? Ale wżdy biádá temu, przez ktorego będzie wydan.
Łk 22,25 Ale im rzekł: Krolowie u narodow pánują nád nimi: á ci co moc máją nad nimi dobrodziejmi bywáją názywani.
Łk 22,26 Ale wy nie ták, ále ktory więczszy jest miedzy wámi, niechaj będzie jáko młodszy. A kto pierwszy, niechaj będzie jáko służebnik.
Łk 22,36 Tákże im rzekł: Ale teraz, kto ma worek weźm' ji (z sobą) tákże też i káletę: á kto nie ma, niechaj przeda suknią swoję: á niechaj kupi miecz.
Łk 22,48 Ale Jezus rzekł do niego: Judaszu, pocáłowánim syná człowieczego wydawasz?
Łk 23,15 Ale áni Herod, bom was był odesłał do niego: á oto nic godnego śmierci nie stáło sie mu.
Łk 23,23 Ale oni tym więcej przytyskowáli wielkiemi głosy, żądájąc áby był ukrzyżowan, i tym więcej powstawáły głosy ich.
Łk 23,34 Ale Jezus mowił: Ojcze, odpuść im, boć nie wiedzą co czynią. A rozdzieliwszy odzienie jego, rzucali losy.
Łk 24,1 Ale w pierwszy dzień po Sobbocie bárzo ráno, przyszli do grobu, niosąc one máści i ziołá ktore były nágotowáły,
Łk 24,22 Ale i niewiásty niektore z nászych przestrászyły nás, ktore przede dniem były u grobu,
Łk 24,37 Ale oni zásmęceni, i przestrászeni będąc, mniemieli żeby duchá widzieli.
Łk 24,41 Ale gdy oni jeszcze nie wierzyli, i dziwowáli sie od wielkiej rádości, rzekł do nich: Mácie tu co ku jedzeniu?
Jn 2,21 Ale on powiedział o kościele ciáłá swojego.
Jn 2,24 Ale Jezus nie zwierzał im siebie sámego, przeto iż on znał wszystki
Jn 4,4 Ale musiał iść przez Sámáryją.
Jn 4,23 Ale przychodzi godziná i teraz jest, kiedy prawdziwi chwalce, będą chwálić Ojca w duchu i w prawdzie. Bo i ociec takich szuka, ktorzy by go chwalili.
Jn 5,34 Ale ja nie od człowieká świádectwá biorę: ale to powiádam, ábyście wy zbáwieni byli.
