Słowo: go (1599) 
Wystąpienia 181-200 z 342
Mk 11,3 A jesliby wam kto rzékł: Co czynicie? Pywiédzcie iż go Pánu trzebá: á wnet je tu puści.
Mk 11,18 Co usłyszawszy przedniejszy kápłani i Doktorowie, szukáli jákoby go zátrácili. Abowiém sie go bali: iż wszytká rzésza dziwowáłá sie náuce jego.
Mk 12,3 Którzy pojmawszy go ubili, i odesłáli próznégo.
Mk 12,7 A oracze rzékli, jeden do drugiégo: Ten jest dziedzic: Pódźcież zábijmy go: á nászé będzie dziedzictwo.
Mk 12,8 i pojmawszy go, zábili i wyrzucili z winnice.
Mk 12,12 i stáráli sie go pojmáć: á balisie rzészéj, bo poználi iż ná nie to podobieństwo powiedział, opuściwszy go odeszli.
Mk 12,13 I posłáli do niego niektóré z Phárizeuszów i Herodianów: áby go podchwycili w słowie.
Mk 12,18 I przyszli do niego Sáduceuszowie, którzy powiádáją iż niémász zmartwychwstánia: i pytáli go mówiąc:
Mk 12,28 I przystąpił jeden z Doktorów co słyszał gdy sie gadáli: á widząc że im dobrze odpowiedział, spytał go, któré jest przedniejszé ze wszech przykazánié?
Mk 12,34 A widząc Jesus, iż roztropnie odpowiedział, rzékł mu: Nie dálekoś jest od królestwá Bożégo. i nie śmiał go już żaden pytáć:
Mk 12,37 Sam tedy Dawid zowie go Pánem: á skądże jest synem jego? A wielka rzészá rádá go słucháła.
Mk 13,3 A gdy siedział ná górze oliwnéj przeciw kościołowi, pytáli go osobno Piotr, i Jákub, i Jan, i Andrzéj:
Mk 14,1 Było Páschá i Przaśniki po dwu dni: i szuká li nawysszy kápłani i Doktorowie jákoby go zdrádą pojmáli i zábili.
Mk 14,10 A Judasz Jsztaryjoth jeden ze dwunaście odszedł do nawysszych kápłanów, áby go im wydał.
Mk 14,11 którzy usłyszawszy urádowáli sie: i obiecáli mu dáć pieniądze, i szukał jákoby go czásu pogodnégo wydał.
Mk 14,44 A dał im był znák, który go wydał, mówiąc: którégokolwiek pocáłuję, ten jest, imajcie go, á wiedźcie ostrożnie.
