Słowo: go (1577) 
Wystąpienia 181-200 z 640
Mk 9,20 I przynieśli go do niego, á gdy go ujzrzał, nátychmiast go duch [podrápał,] á upadszy ná ziemię przewrácał się śliniąc się.
Mk 9,22 I często miotał go i do ogniá i do wod, áby go stráćił: ále możeszli co, pomoż nam, zlitowawszy się nád námi.
Mk 9,26 A záwoławszy, on duch, i bárzo go podrapawszy wyszedł: i stał się on człek jáko umárły, ták że ich wiele mowiło iż umárł.
Mk 9,27 A Jezus trzymájąc [go zá rękę] podniosł go, i wstał
Mk 9,28 A gdy on wszedł do domu, uczniowie jego pytáli go osobno, [czemużechmy my] go wyrzućić nie mogli?
Mk 9,31 Abowiem náuczał ucznie swe, i mowił im, iż syn człowieczy będzie wydan [w ręce ludzkie] i zamordują go: á zámordowány wstánie [dniá trzećiego.]
Mk 9,32 Lecz oni tej powieśći nie zrozumieli, á bali się go spytáć.
Mk 9,38 I odpowiedział mu Jan mowiąc, uczyćielu wiedzielichmy niektorego imieniem twoim czárty wyrzucájącego, ktory nie chodzi zá námi: i záhámowáliśmy go, bo zá námi nie chodzi.
Mk 10,2 A przystąpiwszy Fáryzeuszowie pytáli go, jeśli się godzi mężowi żonę opuśćić? kusząc go.
Mk 10,10 A w domu zásię uczniowie jego o tymże go pytáli.
Mk 10,17 A gdy on wychodził w drogę, [przybiezał jeden] i pokłonił mu się pytájąc go, Náuczyćielu dobry, [co uczynię ábych odziedziczył żywot wieczny?]
Mk 10,21 A jezus wejzrzawszy nań, rozmiłował się go, i rzekł mu, jednegoż ći niedostáwa: idź, przedaj co masz, á daj ubogim, á będziesz miał skarb w niebie, á wroćiwszy się chodź zá mną ┼ wziąwszy krzyż. ┼
Mk 10,33 Iż oto wstępujemy do Jeruzálem, á Syn człowieczy będzie wydan przedniejszym ofiárownikom i ucznonym w piśmie, i osądzą go ná śmierć, i wydádzą go pogánom,
Mk 10,34 I szydzić będą z niego, i ubiczują go, i będą nań plwáć, i zámordują go: [á dniá trzecie] powstánie.
