Słowo: áby (1599) 
Wystąpienia 181-200 z 206
Łk 11,50 áby szukano krwie wszytkich proroków, którą wylał ten naród od záłożenia świátá,
Łk 12,13 I rzékł mu niektóry z rzésze: Náuczycielu, rzecz brátu mému áby sie ze mną podzielił dziedzictwem.
Łk 12,36 á wy podobni ludzióm czekájącym ná páná swego, kiedyby sie z gód náwrócił: áby gdy przydzie i zákołácie, nátychmiast mu otworzyli.
Łk 12,42 A Pan rzékł: Który mniémasz jest wierny á roztropny száfarz, którégo Pan postánowił nád czeládzią swoją: áby im ná czás dał miarę pszenice.
Łk 12,49 Przyszedłem puścić ogiéń ná ziemię: á czegoż chcę jedno áby był zápalon?
Łk 13,33 A wszákóż potrzebá mi dziś i jutro i pojutrze iść: bo nie może być áby prorok indzie zginął okrom w Jeruzálem.
Łk 14,8 Gdy będziesz wezwan ná gody, nie siádajże ná piérwszym miejscu: áby snadź poczciwszy nád cię nie był wezwan od niego:
Łk 14,17 I posłał sługę swego, w godzinę wieczerzéj, áby powiedział záproszonym, żeby przyszli boć już wszytko gotowo.
Łk 14,23 I rzékł pan słudze: Wynidź ná drógi i opłotki: á przymuś wniśdź, áby był dóm mój nápełnion.
Łk 14,29 áby, gdyby záłożył fundáment á nie mógł dokończyć, wszyscy pátrzájący nie poczęli śmiać sie z niego,
Łk 15,1 I przybliżáli sie do niego Celnicy i grzésznicy áby go słucháli.
Łk 15,15 A szedł, i przystał do jednégo obywátelá onéj kráiny. I posłał go do wsi swojéj áby pásł wieprze.
Łk 16,9 A ja wam powiádam: Czyńcie sobie przyjacioły z mámmony niespráwiedliwości: áby gdy ustániecie, przyjęli was do wiecznych przybytków.
Łk 16,24 á on wołájąc rzékł: Ojcze Abráámie, smiłuj sie náde mną: á pośli Łázárzá áby omoczył koniec pálcá swego w wodzie áby ochłodził język mój: bo ciérpię męki w tym płomieniu.
Łk 16,26 A nád to wszytko, miedzy námi i wámi otchłań wielka jest utwiérdzona: áby ci którzy chcą stąd przéjść do was, nie mogli: áni stámtąd przéjść sám.
Łk 16,28 áby im świádectwo wydał iżby téż oni nie przyszli ná to miejsce mąk.
Łk 17,1 I rzékł do uczniów swoich: Niepodobna jest áby zgorszenia przyść nie miáły: lecz biádá temu przez kogo przychodzą.
Łk 18,5 wszákóż iż mi sie uprzykrza tá wdowá, uczynię jéj spráwiedliwość, áby ná ostátek przyszedszy, nie lżyłá mię.
Łk 18,10 Dwoje ludzi wstąpiło do kościołá áby sie modlili: jeden Pháryzeusz, á drugi Célnik.
