Wystąpienia 181-200 z 242
Jn 11,55 A byłá blisko páschá żydowska i wstąpili mnodzy do Jerozolimy z kráju ná páschę. áby oczyścili siebie.
Jn 12,9 Poznáłá przeto tłuszcza wielka z żydow, iż tám Jn 12,10 I urádzili árcyofiárownicy, áby i łazárzá zábili, że mnodzy dla niego odchodzili, z żydow i uwierzáli w Jezusá. Jn 12,19 A byli niektorzy Grekowie (z onych co) wstąpili, áby się w święto modlili. Jn 12,22 Záś Jezus odpowiedział im, mowiąc: Przyszła godzina, áby rozsławion był syn człowieczy. Jn 12,35 Rzekł im tedy Jezus: jeszcze ná chwilę świátło z wámi jest, chodźcie poki świátło macie, áby was ciemność nie pojmáłá. A chodzący w ciemności nie wie gdzie idzie. Jn 12,38 A choć ták wiele znamion poczynił przed nimi nie uwierzyli weń, áby się słowá Ezájászá proroká spełniły, ktore rzekł: Pánie, kto uwierzył mowie naszej? i rámię páńskie komu odkryto? Jn 12,40 Záślepił oczy ich i zákámiáłe uczynił serce ich, áby nie wiedzieli oczymá, áni rozumieli sercem, á nawrociliby się, i zleczyłbym je. Jn 12,42 Wszákże jednák i z książąt mnodzy uwierzyli weń, ále dla Fáryzeuszow nie wyznawáli, áby z szkoły wyłączeni nie byli. Jn 12,46 Ja świátło przyszedłem ná świát, áby wszelki wierzący w mię, w ciemności nie trwał. Jn 13,1 PRzed świętem záś páschy wiedząc Jezus iż przyszłá jego godziná, áby przeszedł z świátá tego ku ojcu, umiłowawszy swych co ná świecie (byli) do końcá umiłował je. Jn 13,2 A wieczerzą odpráwiwszy, gdy już dyjabeł wrzucił był do sercá Judy Symoná Iskáryjotskiego áby go wydał. Jn 13,15 Bo przykład podałem wam, áby jáko ja uczyniłem wam, i wy czynilibyście. Jn 13,18 Nie o wszech was mowię, ja wiem ktore wybrałem, ále áby się pismo wypełniło. Kto je ze mną chleb, podniosł ná mię piętę swoję. Jn 13,24 Kiwnął przeto ná tego Symon Piotr áby spytał, kto by był o kim mowi. Jn 13,29 Niektorzy bo mnimáli, ponieważ skrzynkę miał Judasz, iż mowi mu Jezus, kup czego potrzebujem ná święto, álbo ubogim áby co dał. Jn 14,3 A jesli pojdę zgotowáć wam miejsce, zásię przyjdę i zábiorę was k sobie, áby gdzie ja jestem i wy byście byli. Jn 14,13 I oczkolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, áby rozsławion ociec w synu. Jn 14,16 A ja uproszę ojcá, á ine(go) pocieszycielá da wam, áby trwał z wámi ná wieki, duch prawdy, ktorego świát nie może wziąć, iż go nie baczy, áni go zna. Jn 15,2 Káżdą látorośl we mnie nieniosącą owocu, bierze ją, i káżdą owoc niosącą, oczyścia ją áby więtszy owoc niosłá.