Słowo: áby (1556) 
Wystąpienia 181-200 z 282
Łk 23,23 A oni przemagáli głosy wielkimi, żądając áby był ukrziżowan, i przemagali głosi ich.
Łk 23,24 Tedy Piłat przysądził áby sie stáło żądánie ich,
Łk 23,32 A byli wiedzieni i drudzy dwá złoczyńcy z nim áby byli zábići.
Łk 24,7 mowiąc. Iż potrzebno jest áby syn człowieczy był wydá(n) w ręce ludzi grzesznych, i był ukrzyżowan, i dniá trzeciego zmartwychwstał.
Łk 24,16 A oczy ich były zátrzymáne, áby go nie poználi.
Łk 24,44 I rzekł do nich. Ty są słowá ktorem mowił do was gdym jeszcze był z wámi, iż potrzebno jest áby sie nápełniło wszytko co nápisano jest w zakonie Mojżeszowym, i w prorocech, i w psálmiech o mnie.
Łk 24,45 Tedy otworzył im zmysł, áby rozumieli pismá.
Łk 24,47 áby kázano w imię jego pokutę, i odpuszczenie grzechow, miedzy wszytkimi narody począwszy od Jeruzálem. #
Jn 1,7 Ten przyszedł ná świádectwo, áby świádectwo wydał o świátłości, áby wszytcy wierzyli przezeń.
Jn 1,8 Nie był on świátłość, ále áby świádectwo wydał o świátłości.
Jn 1,19 A to jest świádectwo Janowe. Kiedy posłáli żydowie od Jeruzálem kápłany i Leuity do niego áby go spytáli. Ty ktoś jest?
Jn 1,31 I ja nie znałem go. Ale áby był objáwion w Izráelu, dlategom ja przyszedł w wodzie krzcząc.
Jn 3,15 áby kożdy ktory wierzy weń, nie zginął, ále żeby miał żywot wieczny:
Jn 3,16 Abowie(m) ták bog umiłował świát, iż syná swego jednorodnego dał, áby wszelki ktory wierzy weń nie záginął, ále miał żywot wieczny.
Jn 3,17 Abowiem nie posłał bog syná swego ná świát, áby sądził świát ále áby był zbáwion świát przezeń.
Jn 3,20 Wszelki bowiem ktory źle czyni, nienawidzi świátłá, i nie przychodzi ná świátłość, áby nie były karáne uczynki jego.
Jn 3,21 Ale kto czyni prawdę przychodzi ná świátłość, áby były objáwione uczynki jego, iż w bodze uczynione.
Jn 4,8 Bo zwolennicy jego poszli byli do miástá, áby pokármow kupili.
