Słowo: im (1570) 
Wystąpienia 181-200 z 401
Mk 12,1 A Począł im przez podobieństwá mowić winnicę násadził człowiek i ogrodził płotem, i wkopał prásę, i zbudował wieżę, i nájął ją robotnikom, i odjechał.
Mk 12,15 On záś wiedząc obłudność ich, rzekł im, Co mię kusicie? Przynieście mi denárz ábych oglądał.
Mk 12,16 I przynieśli, i rzekł im, Czyj to obraz i napis? Oni záś rzekli jemu, Cesárski.
Mk 12,17 I odpowiedájąc Jezus rzekł im, oddajcie (co jest) Cesárskiego, Cesárzowi, a (co jest) Bożego, Bogu, i zádziwili się jemu
Mk 12,24 I odpowiedájąc Jezus rzekł im, Nie przeto li się zwodzicie, że nie wiecie pismá áni mocy Bożej>
Mk 12,28 A gdy przyszedł niektory w piśmie uczony, usłyszawszy ich spierájących się, widząc że im dobrze odpowiedział, spytał go: ktore jest pierwsze ze wszytkich przykazánie?
Mk 12,38 I mowił im w nauce swojej, strzeżcie się w piśmie uczonych, ktorzy chcą w (długich) szátách chodzić, i pozdrawiánia na rynkach.
Mk 12,43 I wezwawszy ku sobie uczniow swych, rzekł im, Prawdziwie mowię wam, iż wdowá tá uboga, więcej wrzuciłá niż wszyscy ci ktorzy miotáli do skarbu.
Mk 13,5 A odpowi Mk 13,9 Patrzcież wy sámych siebie, wydádzą bo was do rąk i do szkoł, i bici będziecie, i przed przełożonymi i krolmi stáwać będziecie dla mnie ku świádectwu im: Mk 14,7 Záwżdy bo ubogie mácie z sobą, i kiedykolwiek záchcecie możecie im dobrze czynić. Záś mnie nie záwżdy macie. Mk 14,10 A Judasz Iskáryjotski jeden ze dwunaście, odszedł do Arcyofiárownikow áby go im wydał. Mk 14,13 I posłał dwu uczniow swych, i rzekł im, Idźcie do miástá, á potka się z wámi człowiek dzban wody niosąc, idźcie zá nim. Mk 14,16 I wyszedszy uczniowie jego, przyszli do miástá, i náleźli jáko im mowił, i nágotowáli Páschę. Mk 14,20 On záś odpowiedájąc rzekł im, Jeden ze dwunaście ktory ze mną macza w miseczce. Mk 14,22 A gdy jedli wziął Jezus chleb, i błogosłáwiwszy łamał i dał im mowiąc, Bierzcie, Jedzcie, to jest ciáło moje Mk 14,23 I wziąwszy czászę, uczyniwszy dzięki, dał im, i pili z niej wszyscy, i rzekł im, Mk 14,27 I rzekł im Jezus wszyscy się orázicie we mnie tej nocy: Bo nápisano, uderzę Pásterzá, á Mk 14,34 I mowił im, smutna jest duszá mojá áż ná śmierć, zostańcie tu á cujcie.
