Wystąpienia 181-200 z 752
Mt 28,14 A jeśli o tym posłyszy stárostá, my ubłagamy go, á was bez kłopotu uczynimy.
Mk 1,19 A postąpiwszy z onąd máło, ujrzał Jákoba zebedeowego i Johána brátá jego i tych w łodzi zszywájące sieci, i wnet przyzwał je.
Mk 1,30 A świekrá Symonowá leżáłá gorączką, i wnet mowią mu o niej.
Mk 1,33 A wszytko miasto zbieżało się ku drzwiam.
Mk 1,35 A bárzo ráno jeszcze w nocy wstawszy, wyszedł, i szedł ná puste miejsce, i tám się modlił.
Mk 1,41 A Jezus użaliwszy się ściągnąwszy rękę dotknął się go, i mowi jemu, chcę bądź oczyścion
Mk 1,42 A gdy (to) on rzekł, wnet odszedł trąd od niego, i był oczyścion.
Mk 2,1 A Zásię wszedł do Kápernaumá, po (kilku) dni, i usłyszano że był w domu.
Mk 2,2 A wnet się zebráli mnodzy, tak iż się zmieścić nie mogli áni u drzwi, i mowił do nich słowo.
Mk 2,4 A gdy się k niemu przycisnąć nie mogli dla tłuszczej oddárli dách tám gdzie był, á oddárszy, ná powroziech spuścili łożko, ná ktorym powietrzem ruszony leżał.
Mk 2,10 A i żebyście wiedzieli, że władzą ma syn człowieczy odpuszczáć grzechy ná ziemi, rzekł ruszonemu powietrzem.
Mk 2,14 A mijájąc, ujrzał Lewijego (syná) Alfeuszowego siedzącego ná cle, i rzekł mu, idź zá mną. I wstawszy szedł zá nim.
Mk 2,16 A uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie ujrzawszy go jedzącego z celniki i z grzeszniki, rzekli uczniom jego: Co (jest) iż z celniki i z grzeszniki je i pije, (uczyciel wász.)
Mk 2,17 A usłyszawszy Jezus mowi im: Nie potrzebują zdrowi lekárzá, ále źle sie májący. Nie przyszedłem zwáć spráwiedliwych ále grzesznych do pokájánia.
Mk 2,25 A on im powiedział, zaście nigdy nie czytáli co uczynił Dawid, gdy potrzebował i gdy łáknął sam i ci ktorzy z nim (byli)?
Mk 3,1 A Wszedł zásię do szkoły, i był tám człowiek májąc rękę uschłą.
Mk 3,4 I rzekł im, Godzi li się w Sábát dobrze czynić, ábo źle czynić? Duszę záchowáć ábo zámordowáć? A oni zámilknęli:
Mk 3,5 A pojrzawszy po nich z gniewem frásując się ná zákámiáłość sercá ich. Rzekł człowiekowi, wyciągni rękę twą, i wyciągnął, i przywrocona jest ku zdrowiu ręká jego, jáko (i) druga.
Mk 3,7 A Jezus z swoimi uczniami uszedł ku morzu, A wielkie mnostwo z Gálilej szło zá nim, i z Judskiej (ziemie).