Słowo: aby (1553) 
Wystąpienia 181-200 z 314
Łk 16,21 Będąc wrzodowatym, i pragnąc, aby był nasycon ♣ obrobin ktoré padały z stołu bogaczowego, Gdzie téż i psi, przychodząc lizali wrzody jego.
Łk 16,24 Ojcze Abrahamie zmiłuj się nade mną, pośli Łazarza aby omoczył w wodzie, koniec palca swoje(go), i ochłodził język mój, Boć cierpię ciężką mękę w tym to płomięniu,
Łk 16,26 A nadto wszystko, miedzy nami i wami, wielka otchłań jest postanowiona aby z owotąd nie mogli do wás prześć ktorzy by chcieli, ani stamtąd do nás się przeprawić
Łk 16,28 Boć mám siedm' braciej, aby im świádczył, żeby téż i oni nie przyszli na to mieśce męki,
Łk 17,1 A do uczniów rzekł, niepodobna jest, aby pogorszeniá przyść nie miały, Ale bieda [tęmu] przez ktrégo idą,
Łk 17,2 Dobrzéż by jęmu, aby podspodni kamięń młyński, był obłożon około szyje jego, i był [tak] wrzucon w morze, niżby miáł pogorszyć jednego z tych to małych,
Łk 17,18 Nie są nalezięni, aby wrociwszy się, Bogu chwał/ę/ dali, wyjąwszy tęn to cudzoziemiec,
Łk 18,10 Dwa człowieki wstępowali do kościoła aby się modlili, Jeden był Phariseusz ♣ drugi Celnik,
Łk 18,15 Nadto nieśli k nięmu i dziatki, aby się ich dotykáł, Leć uczniowie ujrzáwszy [to] gromili jé,
Łk 18,39 A ci ktorzy przodkiem szli, gromili go aby milczáł, Ale on tym więcyj wołáł, synu Dawidów zmiłuj się nadę mną.
Łk 19,4 I [tamże] bieżáwszy naprzód wstapił na leśnią figę, aby ujrzáł, bo tám tedy miáł iść.
Łk 19,7 A ci ktorzy widzieli wszyścy szemrali powiedając iż wszedł do człowieka grzesznego, aby tam gospodą był.
Łk 19,12 Powiedziáł tedy, Człowiek niektory ślachetnego rodzaju wezbráł się do dalekiéj krainy aby [tam] sobie krolestwo wziął i zasię się wrócił,
Łk 19,14 Gdzie mieszczanie] jego nienawidzili go i posłáli za nim poselstwo, rzeknąc, nie chcemy aby ten krolował nad nami,
Łk 19,15 I zstało się gdy się on wrócił wziąwszy krolestwo kazał sobie tych to sług zawołać ktorym był pieniądze dáł, aby się dowiedziáł coby ktory kupcząc zyskał,
Łk 19,47 I [tamże] uczył na każdy dzień w kościele, A Biskupi i doktorowie i piérwszy miedzy ludem szukali [tego] aby go stracili,
Łk 20,10 A gdy był czas, posłáł do winiarzów sługę, aby mu owocu onyj to winnice dali, Ale winiárze ubiwszy ji, prożnym [go] odesłali,
Łk 20,14 Ale winiarze oni, ujrzáwszy go myślili u siebie, rzeknąc, Toć jest dziedzic, Podźmy zabijmy go aby nasze dziedzictwo było,
Łk 20,19 A Biskupi i Doktorowie szukali [tego] onyjże to godziny, aby go pojmali ale się bali ludu, Abowiem pobaczyli, iż na nie to podobieństwo powiedziáł.
Łk 20,20 Potem podstrzegając [go] posłáł [k nięmu zdrájce ktorzy się okazowali być sprawiedliwęmi, aby go w mowie podchwycili, w ten sposob, aby go urzędowi i mocy starościnyj podali
