Wystąpienia 181-200 z 457
Mk 9,12 On záś odpowiedájąc rzekł im, Helijasz jednák przyszedszy pierwej nápráwi wszytko i co nápisano ná syná człowieczego, áby wiele ucierpiał i zgárdzon był.
Mk 9,13 Ale mowię wam iż Helijasz przyszedszy uczynili mu co chcieli, jáko nápisano o nim.
Mk 9,16 I pytał w piśmie uczonych co spieracie się miedzy sobą?
Mk 9,22 I często go miotał do ogniá i do wod aby go strácił, ále możesz li co pomoż nam, zlitowawszy się nád námi.
Mk 9,33 I przyszedł do Kápernaumá, i w domu będąc pytał ich, co w drodze miedzy sobą gadáliście?
Mk 10,3 On záś odpowiedając rzekł im: Co wam rozkazał Mojżesz?
Mk 10,9 Co przeto Bog złączył, Człowiek niech nie rozłącza.
Mk 10,17 A wyszedszy w drogę, niektory przybieżawszy i pokłoniwszy się mu, spytał go, uczycielu dobry, co uczynię ábych żywot wieczny odziedziczył?
Mk 10,18 A Jezus mu rzekł, Co mię zowiesz dobrym? Nikt dobry, tylko jeden Bog.
Mk 10,21 Záś Jezus wejrzawszy nań, rozmiłował się go i rzekł mu, Jedn Mk 10,32 I byli w drodze wstępując do Jerozolimy. I był Jezus idący przed nimi, i lękáli się, á idąc zá nim bali się: I zásię wziąwszy dwánaście, począł im mowić co się z nim dziać miáło. Mk 10,36 On záś rzekł im, co chcecie ábych wam uczynił? Mk 10,51 I odpowiedájąc mowi mu Jezus, co chcesz uczynię tobie? A ślepy rzekł jemu, Rábboni ábym przejrzał. Mk 11,3 A jesli by wam kto rzekł, co to czynicie, rzeczcie iż Pan potrzebuje go, i wnet je pośle sám. Mk 11,5 A niektorzy z onych co tám stali, rzekli im, co czynicie iż odwięzujecie oślę. Mk 11,13 A ujrzawszy z dáleká figę mającą liście, przyszedł ázaby nálazł co ná niej, A przyszedszy do niej, nic nie nálazł, jedno liście, bo nie był czás figam. Mk 11,23 Prawdziwie mowię wam, iż ktorykolwiek rzecze gorze tej, podnieś się, i wrzuć się w morze, á nie będzie się wahał w swercu swym, lecz uwierzy że się stánie co mowi, będzie jemu co by rzekł. Mk 11,25 A gdy stániecie modląc się odpuśćcie jesli co przeciw komu macie, aby ociec wász ktory w niebiesiech odpuścił wam upadki wásze.