Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: co (1563)

Wystąpienia 181-200 z 408

Mk 15,32 Niechżeć teraz Krystus on Krol Izráelski zstąpi z krzyżá, ábyśmy ujźreli i uwierzyli, Ci też co z nim byli ukrzyżowáni, sromocili go.

Mk 15,34 Tedy dziewiątej godziny krzyczał Jezus głosem wielkim, mowiąc, Eloi, Eloi, lámmá sábáchtháni? co się wykłáda, Boże moj, Boże moj, czemuś mię opuścił?

Mk 15,35 A niektorzy z tych co tám stali, mowili, Otoć woła Elijaszá.

Mk 15,39 Co gdy widział setnik ktory stał przeciwko jemu, iż tak z wołániem wypuszczał duchá, rzekł, Zaprawdę człowiek ten był Syn Boży.

Mk 16,18 Węże będą bráć, i choćby co śmiertelnego pili, żadnym sposobem im nie zászkodzi, á ręce ná niemocnych położą i będą zdrowi.

Łk 1,35 Ale Anjoł odpowiedziawszy, rzekł jej, Duch święty przyjdzie w cię, á moc Nawyższego záćmi cię, a dla_tegoż też to co się z ciebie narodzi święte, będzie názwano syn Boży.

Łk 1,50 A ktorego miłosierdzie na wszytki wieki jest gotowe, tym co się go boją.

Łk 1,58 Co usłyszawszy sąsiedzi i krewni jej, iż zacnie Pan użył miłosierdzia przeciw jej, rádowali się z nią.

Łk 1,61 Tedy do niej rzekli, Żadnego niemász w narodzie twym co by go nazywano tym imieniem.

Łk 1,68 Błogosłáwiony Pan Bog Izráelski, co náwiedził i odkupił lud swoj

Łk 2,17 I gdy ujźreli, rozsławiáli to co im było powiedziano o dzieciątku onem

Łk 2,18 A wszyscy ktorzy to słyszeli co mowili do nich pástyrze, dziwowáli się.

Łk 2,20 I wrocili się pástyrze wysławiájąc i chwáląc Bogá, zá to wszytko co słyszeli i widzieli jáko im powiedano.

Łk 2,24 K temu áby oddáli ofiárę wedle tego co jest powiedziano w zakonie Páńskim, parę synogárlic ábo dwoje gołąbiąt.

Łk 2,33 A ták ociec i mátká jego dziwowáli się temu, co powiedziano o nim.

Łk 3,11 A on im odpowiedziawszy, rzekł, Kto ma dwie sukni, niech podzieli z tym co nie ma, á kto ma potrawy, niech tákże uczyni.

Łk 3,13 Ale im on powiedział, Nic więcej nie wyciągajcie jedno to co wam postánowiono.

Łk 4,33 I był tám w bożnicy niektory opętány co miał w sobie duchá nieczystego, ktory záwołał głosem wielkim.

Łk 5,7 I dali znáć towárzyszom co byli w drugiej łodzi, áby przyszli á ratowáli je, á ták przyszli á nápełnili obie łodzi, ták iż się áż zánarzáły.

Łk 5,8 Co gdy ujźrał Symon Piotr, upadł u kolan Jezusowi, mowiąc, Wynidź ode mnie, bociem jest człowiek grzeszny Pánie.