Słowo: tedy (1593) 
Wystąpienia 181-200 z 410
Łk 21,8 A on rzekł: Pátrzcie żeby was nie zwiedziono. boć ich wiele przyjdzie w imię moje, mowiąc że ja jestem: á czás się przybliżył: nie chodźcież tedy zá nimi.
Łk 21,10 Tedy im mowił: Powstánieć narod przeciw narodowi, i krolestwo przeciw krolestwu:
Łk 21,20 A gdy ujźrzycie Jeruzálem wojskiem obtoczone; tedy wiedzcie żeć się przybliżyło spustoszenie jego.
Łk 21,21 Tedy ci co są w Judskiej ziemi, niech uciekáją ná gory: á ktorzy są w pośrzod jej, niech wychodzą: á ci co są po kráinách, niechaj nie wchodzą do niej.
Łk 21,27 A tedy ujźrzą Syná człowieczego przychodzącego w obłoku, z mocą i z májestatem wielkim.
Łk 22,8 Tedy posłał Piotrá i Janá, mowiąc: Szedszy zgotujcie nam Páschę, ábyśmy pożywáli.
Łk 22,36 Rzekł im tedy: Ale teraz kto ma mieszek niech ji weźmie tákże i táistrę: á kto nie ma, niech przeda płaszcz swoj, á kupi miecz.
Łk 23,9 Pytał go tedy wielem słow. A on mu nic nie odpowiedał.
Łk 23,11 Tedy wzgárdziwszy im Herod z wojskiem swoim, i náśmiawszy się, oblokszy go w szátę białą odesłał do Piłatá.
Łk 23,20 Znowu tedy mowił Piłat do nich, chcąc wypuścić Jesusá.
Łk 24,45 Tedy im zmysł otworzył, żeby rozumieli pismá:
Jn 1,21 I spytáli go: Coż tedy? Jesteś ty Elijasz? I rzekł: Nie jestem. Jesteś ty Prorok? I odpowiedział; Nie.
Jn 1,22 Rzekli mu tedy: Ktożeś jest, żebychmy dáli odpowiedź tym ktorzy nas posłáli? co powiedasz o sobie?
Jn 1,25 I pytáli go, á mowili mu: Czemuż tedy krzcisz, jeśliżeś ty nie jest Christus, áni Elijasz, áni Prorok?
Jn 1,39 Rzekł im: Podźcie, á oglądajcie. Przyszli tedy i widzieli gdzie mieszka, i zostáli przy nim onego dniá: á byłá jákoby dziesiąta godziná.
Jn 2,10 I rzekł mu: Káżdy człowiek pierwej dawa wino dobre: á gdy sobie podpiją, tedy podlejsze. A tyś dobre wino záchował áż do tego czásu.
Jn 2,18 Żydowie tedy odpowiedziawszy rzekli mu: Coż zá znák okázujesz nam iż to czynisz?
Jn 2,20 Rzekli tedy Żydowie: Czterdzieści i sześć lat budowano ten kościoł, á ty go we trzech dniách wystáwisz?
Jn 3,29 Kto ma oblubienicę, tenci jest oblubieniec: lecz przyjaciel oblubieńcow ktory stoi á słucha go, wielce się weseli dla głosu oblubieńcowego. To tedy wesele moje wypełnione jest.
Jn 4,1 Gdy tedy poznał Jesus iż usłyszeli Pháryzeuszowie, że Jesus więcej uczniow czyni, i krzci, niżli Jan:
