Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Jn 17,10 boć są twoi: i wszytki rzeczy moje są twoje: á twoje są moje: i wsławionem jest w nich. A jużem nie jest ná świecie: ále ci są ná świecie, á ja do ciebie idę. $

Jn 17,15 Nie proszę ábyś je zjął z świátá: ále żebyś je záchował ode złego.

Jn 18,28 Prowádzili tedy Jesusá od Kájphaszá ná ratusz. A było ráno: i sámi nie weszli ná ratusz, áby się nie zmázáli, ále iżby pożywáli Páschy.

Jn 19,21 Mowili tedy Piłatowi Arcykápłani Żydowscy: Nie pisz; krol Żydowski: ále, iż on powiedał; Jestem krol Żydowski.

Jn 19,24 Mowili tedy miedzy sobą; Nie krajmy jej: ále rzućmy o nię losy czyjá ma być. Iżby się pismo wypełniło, ktore mowi: Podzielili sobie száty moje: á o suknią moję rzucili los. To tedy żołnierze uczynili.

Jn 19,34 ále jeden z żołnierzow włocznią otworzył bok jego, á nátychmiast wyszłá krew i wodá.

Jn 20,7 i ścierkę ktora byłá ná głowie jego, nie z prześcierádły położoną, ále osobno zwinioną ná jedno miejsce.

Jn 20,27 Potym rzekł Thomaszowi: Ściągni sám pálec twoj, á oglądaj ręce moje: i ściągni rękę twoję, á włoż ją w bok moj: á nie bądź niewiernym, ále wiernym.

Jn 21,8 Lecz drudzy uczniowie przypłynęli w łodzi (bo nie_dáleko byli od ziemie, ále jákoby ná dwieście łokiet) ciągnąc sieć ryb.

Jn 21,23 Gruchnęłá tedy tá mowá miedzy brácią, iż on uczeń nie umrze. Lecz nie rzekł Jesus; Nie umrze. ále: Ták chcę żeby on został áż przyjdę, co tobie do tego?

Mt 23,0 Rozdział XXIII. 1. Siedzących ná stolicy Mojzeszowej rozkazánia słucháć każe, ále uczynkow ich nie náśládowáć. 4. Opisuje ich pokrytość i czci prágnienie. 8. A uczniow swych pokory náucza. 13. Pháryzeuszom rozmáitą Biádę opowieda, dla ich niezbożności. 37. Jerozolimie grozi, i upádek jej opowieda.

Łk 12,0 Rozdział XII. 1. Kwás Pháryzájski. 4. Nie ludzi się bać ále Bogá. 7. Włosy násze są policzone. 8. Wyznáwáć Christusá potrzebá. 10. Bluźnierstwo przeciw Duchowi ś. 11. Niebeśpieczeństwá swym obiecuje, á ku temu Duchá ś. 13. Ojczyzny miedzy brácią dzielić nie chce. 15. Każe się strzec łákomstwá. 16. Dájąc ná przykład bogaczá. 22. Nie frásowáć się o docześne potrzeby. 33. Jáłmużnę záleca. 35. Biodrá przepasáne. 42. Wierny száfarz. 45. Zły sługá. 47. Z wiádomości grzeszący ciężej karan będzie. 51. Nie pokoj, ále niezgodę przyszedł Pan puścić ná świát.

Łk 17,0 Rozdział XVII. 1. Zgorszenia być muszą: ále biádá gorszącemu. 3. Z brátem występnym jáko się obchodzić. 6. Jáka jest moc wiáry. 10. Słudzyśmy niepożyteczni. 12. Dziesięć trędowátych oczyścieni. 20. Przyście Syná Bożego nie będzie tájemne, ále jáwne. 26. Niespodziewáne, jáko zá czásu Noego. 28. i Lotowego.

Jn 8,0 Rozdział VIII. 3. Niewiástę ná cudzołostwie pojmáną, pisząc ná ziemi, wybawia. 12. Zowie się świátłością świátá. 13. Pháryzeuszowie mu nieprawdę zádawáją, i swárzą się z nim. 14. Wywodzi się im słusznie. 21. Grożąc śmiercią niewiernym. 30. Wiele ich weń uwierzyło. 31. Ktorzy są prawdziwi uczniowie Christusowi. 33. Ktorzy też niewolnicy ábo wolni. 39. Ukázuje że nie są z Bogá áni z Abráhámá, 44. ále z ojcá dyjabłá. 46. Iż mowiącemu prawdę nie wierzyli. 48. A bluźniącym odpowieda, ukázując swoję zacność. 58. A iż był przed Abráhámem. 59. Zá co go chcieli ukámionowáć.

Mt 2,22 Lecz gdy usłyszał, iż Archelaus krolował w Judskiej ziemi, ná mieścu Herodá ojcá swego, bał się tám iść: ále nápomniony we śnie, ustąpił w strony Gálilejskie.

Mt 3,11 Jać was krzczę wodą ku pokucie: ále ten ktory przyjdzie zá mną (mocniejszy jest niż ja: ktoregom trzewikow nie jest godzien nosić) tenci was okrzci Duchem ś(więtym) i ogniem.

Mt 4,4 A on odpowiedájąc rzekł: Nápisano jest, Nie sámym chlebem żywie człowiek: ále wszelkim słowem ktore pochodzi z ust Bożych.

Mt 5,15 Ani zápaláją świece, i kłádą jej pod korzec, ále ná świeczniku: áby świeciłá wszytkim ktorzy są w domu.